Bu benim ilk hikayem umarım beğenirsiniz iyi okumalar.. :))
Sabah o alarmın iğrenç sesi kulağımı
tırmalarken uyandım. Bugün okulun ilk günüydü. Yine başlıyor işkence. Okulda falan bir değişiklik yoktu ama yine de heyecan vardı biraz.
Kalktım ve zar zor banyoya doğru ilerledim. İçerden annemin sesi duyuldu.
" Seliiin daha kalkmadın mı??
" Kalktım annee geliyorum " dedim.
Arkadaşlarımı çok özlemiştim. Okulu ne kadar sevmesemde arkadaş ortamı falan çok iyiydi. Okula bu sebeple katlanabiliyordum. Bir de sabah sabah o sıcacık yataktan kalkmak olmasa.
Zaten iki gün önce yaşadığım olayın şokunu atlatamamıştım. O konuşmadan sonra yani ayrılık konuşmasından sonra henüz toparlanamamıştım. İki yıldır çıktığım çocuk benden nasıl olurda bir anda ayrılırdı? Anlayamamıştım. Birden beni terk edip gitmesi büyük hayal kırıklığıydı benim için. Ben onu seviyordum ben Meteyi gerçekten seviyordum. Onunda beni sevdiğine inanıyordum. Öyleyse neden bırakıp gitmişti beni bir anda? Başka biri mi vardı? Yalnızca ayrılmamız gerekiyor dedi ve benden ayrıldı başka bir açıklaması yoktu. Bu kadar kolay mıydı gerçekten seni seven bir kızı terk edip gitmek? Onun için kolaydı demek. Ne kadar zor olsada bunu bir şekilde atlatacağıma inanıyordum. Umarım.
Hazırlanıp aşağı indim burnuma nefis kokular gelirken herkese günaydın diyerek kahvaltıya daldım. Kahvaltım bittikten sonra odama çıkıp son bi kez kendime baktım. Yeşil gözlerime hafif bi göz kalemi çektim. Hazır olduğumu anlayıp çantamı alarak evden ayrıldım.
Okula vardığımda arkadaşlarımın hepsini bir arada görünce sevindim. Sevinçle yanlarına gidip sarıldım hepsine. Sonra uzun uzun herşeyden bahsettik. Konu Mete'ye de gelmişti tabii. Olanları anlatınca şaşkınlıkla birşeyler söylediler.
Sena:
" Bu kadar kolay mıydı ya? inanmıyorum. Salak çocuk bide o kadar seviyorum diyodu. Sende onu unutmaya çalış onun gibi biri için değmez gerçekten.
Haklıydı. Sonra Kübra:
"Yeni birini bul senin için daha kolay olur hem" dedi.
" Haklısınız bende zaten unutmaya çalışıyorum ama anılar kolay kolay silinmiyor bu kadar kolay olmuyor unutmak. Neyse bırakalım şimdi Meteyi daha fazla düşünüp üzülmek istemiyorum"dedim.
Önde oturan çocuğu gösterip
" Bu çocuk kim? " dediğimde Kübra:
" Yeni gelmiş adı Kerem. " dedi.
Kendini beğenmiş ve egoist tiplere benziyordu ama itiraf etmeliyim çok çekici ve yakışıklı bir çocuktu. Ya da meteor falan mı demeliyim ?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sen Bana Aitsin
ChickLitBenim verdiğim değeri haketmeyen insanları hayatımdan çıkarıyordum. Ama her zaman bir yenisi daha ekleniyordu. Karşılıksız bir aşk. İşte böyle sevipte sevilmemek çok zordu.
