Sen Bana Aitsin

SBA 17. Bölüm

Okuyan herkese çok çok teşekkür ederim. Geç geldiğinin farkındayım kısa oldu biraz kusura bakmayın. Seviliyosunuz ❤

Şarkıyı sonlandırdığımda büyük bir alkış koptu. Bense napıcağımı şaşırmış halde dikiliyordum. Sonunda gülümsemeyi başardım ve sahneden kendimi dışarı attım. Ve sıra Keremdeydi. (Medyadan açabilirsiniz.)

Egoist beyimiz umrumda değil modunda sahneye giriş yaptı. Bu kadar rahat olması sinirimi bozuyordu. İnsan bi heyecanlanır filan yani.

Şarkıya başlayana kadar sesinin bu kadar güzel olduğunu bilmiyodum.

Kanun mu bu yalnızlık
İçindeki yabancı
El üstünde dururken kuyuya düşen

Alnımda yazanlar mı?
Aklımda kalanlar mı?
Oyunbozan mı haklı
Biri söylese

Çok güzel gidiyodu ve bende bu arada Kereme kilitlenip kalmıştım. Çocuk böyle baktığımı görse kaçardı benden heralde. Ama sen çok tatlısın ya derken buldum kendimi. Evet bu çocuk bana kafayı yedirtti. Neden sevdim ki hayır yani ne gerek vardı. Zaten gider en egoist en uzak olanı severim buda benim serseri serbest stilim. Kafayı mı yedim acaba ?

Bak dinledim seni dokunmadım sana
Dokunmadım kalan rüyalara
Zarar ziyan döküldü ortaya
Ölüm kadar rahatmış ayrılık

Bu arada Keremi yiyicekmiş gibi bakan kızları öldürme planları yapıyodum. Kesinlikle ruh halim çok normal durumda.

Şarkı sonlandığında Keremide baya büyük alkışladılar. Evet kızlar kendini yırtmıştı alkışlarken. Ve sonuç zamanıydı. Jüri 15 dk izin istedi. Bende kızlarla kantine geçmeye karar verdim.

Kızların yanına gidince üstüme çullandılar. Çok iyiydi diye çığlık atmaya başladılar. Allahım sen sabır ver.

" Kızlar gerçekten teşekkür ederim ama sakin kalın rezillik çıkmasın. Hadi kantine. " diyip güldüm.

15 dk nın sonunda geri döndük. Müdür sahneye çıktı ve konuşmaya başladı.

" Eveet çocuklar ilk olarak şunu söylemeliyim ki elemeye çıkan tüm öğrencilerim gerçekten çok başarılıydı. Ama mecburen eleme yapmak zorundayız. Şimdi son elemeye kalanları açıklıyorum.

" Selin, Kerem, Beste, Burcu ve Emir. "

Adımı duyunca sevinsem mi bilemedim. Şimdi bi sonraki eleme dahada önemli olucaktı çünkü sonradan aklıma yeni düştü Keremle ikimizde kalmıştık. Bay egoiste meydan okuma başlasın diye geçirdim içimden.

" Bu arkadaşlarınızı tebrik ediyorum. Ayrıca elemeye katılan herkese teşekkür ederim. Bu sahneye çıkmak bile büyük bi başarı bence. " diyerek sözünü bitirdi. Ve bizde sınıflara dağıldık.

Derse girince uyumaya karar verdim. Heyecandan yoruldum galiba. Bi ara hocanın sesini duydum.

" Sanırım uyuyan arkadaşlarınız var. Kafalarını sıradan kaldırsalar iyi olur. "

Başımı kaldırıp uykulu uykulu etrafa bakarken Kereminde aynı şekilde baktığını gördüm. Göz göze geldik. Demekki hoca ikimizden bahsediyodu hahaha.

Sonunda çıkış saati geldiğinde toplanmaya başladım. O sıra telefonla uğraştığım için çantamı toplayamadım. Kızlar aşağıda bekliyoruz seni diyip indiler.

Sınıfta kimse yoktu toplanırken Kerem girdi içeri. Sırasına gidip sıranın altından telefonunu aldı. Bi insan nasıl telefonunu unutur. Ben kendimi unuturum telefonumu unutmam yani. Neyse.

Tam çıkarken dönüp,

" Bugün fazla iyiydin ama benim karşımda fazla şansın yok bence güzelim. " dedi muzip bi ifadeyle.

İlk olarak yine kendini bişey sanıyo pislik dedim içimden ama sonradan benimle konuştuğu ayrıca iyi olmamla iltifat ettiği ve 'güzelim' ifadesi aklıma gelince yerimde zıplayarak kahkaha attım.

Evet yine kendini büyük görerek egoistlik yapmıştı ama olsundu. Buda bir adımdı sonuçta.