A Gangster's Lover Series Book 3: Vicente Vedge (Completed)

CHAPTER 17

Chapter 17

       ANOTHER weeks passed. At sa mga araw na iyon ay walang patid ang binata sa pag-angkin sa kaniya. Tatlong beses sa isang araw mayroong nangyayare sa kanila at wala siyang nagawang pag-tutol. Sabi nga niya, susulitin na niya hanggat kasama pa niya ang binata. Hangga't narito pa ito sa tabi niya, dahil alam niyang hindi magtatagal mag-iiba na rin ang landas na kanilang tatahakin.

Ngayon ay narito sila sa dagat at napag-pasiyahan nilang maligo. They were both happy again, just like other days passed.

"Let's go to the yacht? Let's swim?" Vicente said.

Tumango naman siya. "Pabilisan tayong lumangoy. Pag-ako ang nanalo, iuuwi mo na ako." Pabiro niyang suhestiyon dahilan para mandilim ang mukha ng binata ngunit agad din nitong kinubli.

"What if i won?" He seriously said.

Seryosong-seryoso pa ito kahit pabiro lang ang pagkakasabi niya. Tumawa siya ng mahina.

"Nagbibiro lang ako. Bakit ang seryoso ng mukha mo?" Mangha niyang tanong habang ngingiti ngiti.

"Not funny." He voice was flat. And no emotions.

Ramdam niya ang pagtatampo ng binata kaya lumapit siya doon ay hinalikan ang mga labi.

"Stop sulking Vicente. Biro lang naman yung sinabi ko e." Pag-alo pa niya.

"Let's go with the deal. Kapag nanalo ka iuuwi na kita at kapag ako ang nanalo, we'll going to have sex in the yacht? Ready?" He is really serious. Now he regret this! He regret suggesting this.

"Vicente, kakapag sex lang na'ten kaninang umaga, hindi ka pa nagsasawa o napapagod man lang?" Kahit nahihiya man siyang aminin ngunit iyon ang totoo.

"Because i love you." Sansala nito sa iba pa niyang sasabihin. "And i'm addicted to you hubby so now.. Get ready because we're going to start."

Wala siyang nagawa kundi ang manalangin na sana ay siya ang manalo sa paligsahang na isip niya. Na sana ay hindi na lang niya sinabi. Yare na naman siya kapag natalo siya, like shit! A f-cking shit!

"Ready. Set. Go!"

Mabilis ang bawat pagkumpas at pagkampay ng kaniyang paa at mga kamay ng magsimula ang paligsahan. Sobrang bilis na ng ginawa niyang paglangoy at bahagya na siyang humagilap ng hangin.

Ilang minuto pa ang lumipas ay narating na niya ang yate. Nagdiwang ang buong pagkatao niya. He won! He won! He won for God-sake.

Tumingin siya sa likuran niya ngunit wala doon ang binata. Hinanap pa niya sa katubigan ngunit wala ang binata.

"I won Adrian." Rinig niyang isang baritong boses ang pumailalim sa kapaligiran.

Napatingala siya at nakita niya si Vicente na nasa taas ng yate. Naka-akyat na ito at mapang-lokong ngumiti sa kaniya.

What? Isang malaking tandang pananong ang nasa ulo niya. He can't believe this! He can't! How could he? Argh! He lose? Did he lose the game? F-ck! Yeah, he really lose the game.

"Pa'nong? Vicente dinaya mo ako? Panong nasa itaas kana agad? Ang daya mo!" Sigaw niya ng may buong pagmamaktol. Hindi talaga siya makapaniwala sa mga nangyayare. Alam niyang sobrang bilis ng paglangoy na ginawa niya? Panong?