YES! I'M MR. SIMON // BOOK 2 (COMPLETED)

PART 2. WELCOME BACK SIR SIMON

SIMON POV:

Naghanda ako ng pagkain dahil pupunta si Vinny dito sa bahay at dito raw siya kakain.

Hinanda ko ang paboritong pagkain noon namin ni Zhiel.

"Perfect," I uttered at madaling pumunta sa gate dahil nagtext na sa akin ang hinayupak kong kapatid.

"Good afternoon bro!" He greeted me.

"Napapunta ka dito?" Tanong ko sa kanya.

"Heshhh, di mo man lang ako pakainin?" He uttered habang may dala-dalang envelop na parang alam ko na kong ano ang gagawin niya dito.

Kumain muna kami bago kami mag-usap.

"Ang sarap ng pagkaluto nito Simon," he uttered.

"Ofcourse, that's how husband material I am," I uttered.

"Kaya mag-asawa kana dapat. Para makita ko ang mga pamangkin ko," he uttered while eating.

Napatahimik nalang ako dahil sa kanyang sinabi.

"Ohws sorry," he uttered.

Pagkatapos naming kumain agad kaming nag-usap.

"Simon, please sign this one. You need to be the CEO again dahil ikaw lang ang tanging makakapagpaunlad sa kompanya," he uttered na nakakapagpawalang mood sa akin.

"Ilang beses ko bang sasabihin sayo Vinny! Ayoko na maging CEO!" Diin kong saad.

"Hayss! Sige na mon do re. Please!" He utterred.

"ILANG BESES KO BANG SASABIHIN VINNY!" I shouted.

Napalingo-lingo nalang siya at umalis sa aking bahay at ibinilin ang envelop.

"Think about it Simon. Think about Zhiel. The company is important to Zhiel dahil ito ang tinatrabahuan niya. Kaya kong ako sayo, aalagaan ko ang kompanya kung saan doon ko nakita ang tunay na pagmamahal," he uttered before he leave.

Bigla akong napaisip sa sinabi ni Vinny sa akin. Tama nga siya I met Zhiel dahil sa kompanya. And I remember how proud she is, working in the INN. Yeah, I already lost the person whom I love so maybe I should claim back the company and make it my sole.

"Tama, I will destroy that old man through my performance," I uttered then read the documents na dinala ni Vinny sa akin.

After reading, I signed it all.

Pagkatapos ko mabasa lahat binisita ko ang puntod ni Zhiel. Nagpaharurot ako ng sasakyan hanggang sa makarating ako doon.

Nakita ko na naman ulit na nawala ang sulat ko don kaya naglagay ako ng iba ulit. Baka kasi may kumukuha ng mga naglilinis ng sementeryo.

Yun palagi ang daily routine ko ang kausapin siya at ipaalala ang mga memories namin. Para akong baliw na kumausap sa isang puntod.

"Kring! Kring! Kring!" My phone rings repeatedly.

"Mon do re, ano na? Babalikan ko diyang mamatang hapon," Vinny called me na ang atat.

"I'm in somewhere, wala ako sa bahay," I utterred.

"Okay tomorrow nalang," he uttered.

"Good," sabi ko sa kanya.

After ng mahabang usap at drama ko kay my dear, umalis na ako sa puntod niya. Pinuntahan ko ang dating tahanan nila nagbabasakaling ako ay multuhin ni Zhiel. Gusto ko talagang multuhin o magpakita lang siya sa dreams ko para naman mayakap ko siya ng mahigpit. Pero kahit isang beses 'di man lang nangyari.

"Nakita ko ang bahay nila na walang katao-tao kaya umuwi nalang ako at nagpaharurot ng sasakyan.

Kinabukasan kinuha nga ni Vinny ang papeles at nakita kong sobrang saya niya.