C OL O U RL ES S

C OL O U RL ES S [ 17 ]

အေမွာင္ထဲမွာခၽြတ္ထားခဲ့တဲ့ ဝတ္႐ုံနက္ကို ျပန္ဝတ္လိုက္ၿပီး အေရွ႕ကိုျပန္ေရာက္လာခဲ့ေတာ့ လက္ထဲကိုင္လာတဲ့ဆံပင္ခ်ည္တဲ့ႀကိဳးစက  မထင္မွတ္ဘဲ
လက္ထဲကေန က်သြားသည္မို႔ မင္းသမီးဟာေကာက္ယူဖို႔ဟန္ျပင္လိုက္ခ်ိန္မွာဘဲ Sanaဟာထိုႀကိဳးစကိုေကာက္လို႔ယူလိုက္ၿပီး မင္းသမီးအားကမ္းေပးလိုက္သည္ ။

အနီေရာင္ကတၱီပါသိုး‌ေမႊးႏုအေပၚမွာမွေရႊေရာင္ခ်ည္စနဲ႔ထိုးထားတဲ့နဂါးပုံကို ႀကိဳးစ၏အလယ္မွာ Sana သူ႔အားကမ္းလို႔ေပးေနမိတုန္းမွာဘဲ ေတြ႕လိုက္ရသည္ ။ Sanaထိုနဂါးပုံကိုေတြ႕ေတာ့ ေရႊခ်ည္စနဲ႔ထိုးထားတဲ့နဂါးပုံဟာ အသက္ဝင္လာခဲ့ၿပီး တစ္ပတ္လည္ကာ ပ်ံသန္းသြားသည္ကို Sanaအေသအခ်ာကိုျမင္ေတြ႕လိုက္ရသည္ ။

" နဂါးပုံထိုးထားတဲ့လက္ရာက အရမ္း႐ုပ္လုံးႂကြတယ္မဟုတ္လား .. နဂါးကပ်ံေနသလိုမ်ိဳး "

အရပ္အေမာင္းရယ္ကြာဟခ်က္မရွိသလို ခႏၶာကိုယ္၊ကိုယ္လုံးကိုယ္ေပါက္ဟာလည္း ညီမၽွလွသည္ ။ အၿပိဳင္ၾကလာတဲ့ မ်က္ဝန္းႏွစ္စုံဟာ မ်ဥ္းေျဖာင့္တေၾကာင္းေပၚ ။ ရင္းႏွီးလြန္းတဲ့ ခံစားခ်က္ကိုသိသလား ။ ဒါဟာ မွန္ၾကည့္မွ ျမင္ရတဲ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုအေပၚျပန္ခံစားရတဲ့ ခံစားခ်က္မ်ိဳးေလ ။ အဲ့မိန္းကေလးမ်က္လုံးေတြက ေသခ်ာၾကည့္မယ္ဆို Sanaမ်က္လုံးေတြနဲ႔သိပ္တူတယ္ ။

အလယ္မွာ အနီေရာင္ကတၱီပါစကိုဆြဲထားၿပီး တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ၾကည့္ေနၾကတဲ့ Sanaတို႔ကို Tzuyuဟာ တစ္ဖက္ကေနလွမ္းလို႔ၾကည့္ေနရင္း

" အခ်ိန္မေစာေတာ့ဘူး ရွင္ျပန္သင့္ၿပီ "

෴

လၽွိုထဲကေနလွမ္းျမင္ရတဲ့အေပါက္ငယ္ကတစ္ဆင့္ တျဖည္းျဖည္းထြက္ျပဴစျပဳလာတဲ့ၾကယ္ေတြကို ေမာ္ၾကည့္ရင္း ေက်ာက္ဖ်ာေပၚထိုင္ေနသည့္ မင္းသမီးဟာ Tzuyuလက္ေတြကိုဆုပ္ကိုင္ခဲ့တဲ့ သူ႔လက္ေတြကိုျပန္ၾကည့္ၿပီး ႏွုတ္ခမ္းပါးပါးႏွင့္ အျပဳံးေသးေသးေလးေတြကို အခ်ိဳၿမိန္ဆုံးျပဳံးလို႔ေနသည္ ။ အခ်ိန္ရယ္အဘယ္မၽွေလာက္မွ မၾကာလိုက္ မ်က္လုံးနီနီရဲ့အရိပ္မည္းတစ္ခုအသြင္သို႔ သူမဟာ ခဏခ်င္းေျပာင္းလဲလို႔သြားေလသည္ ။