ရိပေါ်ထမင်းစားပြီးနောက် လန်းဆန်းအောင်ရေဝင်ချိုးလိုက်တယ် သူအခန်းထဲဝင်လိုက်တော့သားအဖနှစ်ယောက်က အိပ်ပျော်လို့နေတယ်...သူရှောင့်ကျန့်ရဲ့အနောက်ဖင်ကနေဝင်လှဲလိုက်ပြီး လည်တိုင်လေးကိုနမ်းလိုက်တော့ရှောင်ကျန့်ကတစ်လှုပ်လှုပ်နဲ့ လူးလွန့်လာပြီး ရုန်းတဲ့အခါမှာတော့...
"ရိပေါ်"
"ကိုကိုနိုးသွားလားတောင်းပန်ပါတယ်"
"မင်းမအိပ်သေးဘူးလား "
"ကိုကို ကျွန်တော့ကိုပစ်ထားဦးမှာလား"
"မင်း ငါ့ကိုလိမ်ရင်တော့ပစ်ထားမှာပဲ"
"ကျွန်တော်ကိုကို့ကို မလိမ်ဘူး"
ရိပေါ်ကသူ့ခန္တာကိုယ်လေးကိုမျက်နှာချင်းဆိုင်ဆွဲလှည့်လိုက်ပြီး မျက်နှာအစိတ်ပိုင်းလေးတွေကိုသေချာကြည့်ကာ..
"ကိုကိုအရင်ကထက်တောင်ပိုလှ လာတယ်"
စူးစိုက်ကြည့်လာပြီး ပြောတာကြောင့်ရှောင်ကျန့်မျက်လွှာလေးချကာ ပုတ်ခတ်ပုတ်ခတ်နေစဉ် မေ့းစေ့လေးကိုဆွဲမော့ပြီး နုတ်ခမ်းလေးကို နမ်းကာ လက်တွေကလည်း ခန္တာကိုယ်တောက်လျှောက်ပွတ်သတ်နေတယ်...
အပြင်မထွက်တာကြာပြီဖြစ်တဲ့ ကိုကို့ရဲ့အသားရည်လေးက ထိရက်စရာမရှိနုဖက်လို့နေပြီး တစ်သားမွေးတစ်သွေးလှဆိုတဲ့ စကားနဲ့အညီလိုက်ဖက်လို့နေတယ်..သူ့လက်တွေက ကိုကို့ရဲ့တင်ပါးလေးတွေထဲရောက်သွားချိန်မှာတော့ ကိုကိုကရုန်းလာတယ်..
"ကိုကို ငြိမ်ငြိမ်လေးနေပေးပါ ကျွန်တော့်ကိုပစ်ထားတာဘယ်လောက်ကြာပြီလဲ"
"အဲ့တာ မင်းကလေးကိုငါ့မွေးပေး အ့ ဟင့်"
နို့သီးလေးတွေကိုချေပြီး မော့နေတဲ့လည်တိုင်လေးတွေကို နမ်းနေတော့ရှောင်ကျန့်တစ်ကိုယ်လုံးရွစိရွစိဖြစ်လာပြီး ညည်းသံလေးများထွက်ပေါ်လာတယ်..
"ဝမ်!!အ့ "
သူ့ရဲ့ ယုန်ငယ်လေးကိုအမြတ်တနိုးနဲ့အငုံခံလိုက်ရတဲ့အခါမှာတော့ ရှောင်ကျန့်ခြေချောင်းလေးတွေပါကုတ်လာပြီး ရုန်းဖို့အားအင်တွေမရှိတော့ပဲ သားလေးနိုးမှာစိုးလို့ သူ့ပါးစပ်ကိုသူပိတ်ကာ ညည်းသံတွေထွက်မလာရန်တားဆီးထားတယ်...
"ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်"
"ဝမ်!!တော် တော်ပါတော့"
ရိပေါ်ကရုတ်တရက်ကြီးရပ်ပစ်လိုက်ပြီးနောက် ခါးလေးကိုမကာ သူ့အနောက်ပေါက်လေးကိုပါ ယက်လာတော့ သူ့အသံတွေထိန်းချုပ်မနိုင်တော့ပဲ....
"ဝမ်!!အား ဟ ဟင့် မလုပ်ပါနဲ့တော့ အ့ အ့"
အော်နေရင်းနဲ့ရှောင်ကျန့်ဆီက အရည်ဖြူတွေကရိပေါ်ရဲ့မျက်နှာကိုစင်ကုန်တယ်...
အရှက်သည်းပြီးရဲနေတဲ့ မျက်နှာနားလေးကိုသူကပ်ကာ နုတ်ခမ်းလေးတွေကိုစုပ်ရင်းကိုက်ချလိုက်တော့ အ့ကနဲဆိုပြီး သူ့ပါးစပ်လေးပွင့်လာရာ ရိပေါ်ကဲ့လျှာကပါးစပ်ထဲကိုဝင်ရောက်လာတယ်..ရိပေါ်ရဲ့လျှာ နွေးနွေးကိုသူ့ရဲ့လျှာ ဖြင့်ပွေ့ဖက်နမ်းရှိုက်ရင်း သူ့ကျောပြင်ကြီးကိုဖက်တွယ်ထားတော့တယ်..
(A/N English fic တွေမှာဆို လျှာတွေ ကခုန်နေတယ်လို့ရေးတယ်😅)
