"ငါ့ကောင်မလေးကငါ့ကို ထူးထူးဆန်းဆန်း အလုပ်ချိန်ကြီးတွေ့ခွင့်တောင်းနေပါလား ကိုယ့်ကိုအရမ်းသတိရနေတာ လားဒီနေရာကြီးတော့အဆင်မပြေဘူးနော်"
ဒီနေ့ကဆေးရုံမှာ ရင်ရင်ရဲ့jutyချိန်ဖြစ်ပြီး lightကိုလည်း မပြောမဖြစ်ပြောရမှာဖြစ်တဲ့အတွက်ကြောင့်ဆေးရုံရဲ့ခေါင်မိုးထပ်ကိုချိန်းလိုက်ခြင်းဖြစ်တယ်...
"Light ငါတို့လမ်းခွဲရအောင်"
"ဘာ! "
"ဟုတ်တယ် "
"ဘာအတွက်လဲ ငါကပွေရှုပ်တာမှန်ပါတယ် ဒါကိုမင်းလဲသိတယ်မဟုတ်လား မင်းလဲလက်ခံပေးတယ်လေ အခုမှဘာထဖြသ်တာလဲ"
"နင့်စိတ်ထင် နင်အဲ့လိုပွေနေတာငါအဆင်ပြေနေတယ်ထင်လား"
"ကြည့်ရတာ ငါ့ချစ်သူလေးက လောဘကြီးတတ်လာပြီလဲ"
Light ကခပ်ညစ်ညစ်ပြုံးကာ ရင်ရင်ရဲ့နား နားလေးကိုကပ်ပြောလိုက်တယ်..
"ထားလိုက်တော့ အခုပြသနာကအဲ့တာမဟုတ်ဘူး ငါ့အသက်ကိုတော့ ငါအဆုံးရှုံးမခံဘူး ငါ့မှာငါ့ကိုမှီခိုနေတဲ့ မိသားစုတွေရှိတယ်"
ရင်ရင်စိတ်ထဲတွင် lightကိုသူလမ်းခွဲစကားပြောရင် တုန့်ဆိုင်းခြင်းမရှိလက်ခံမယ်လို့ထင်ခဲ့ပေမယ့် အခုသူကလမ်းခွဲပေးချင်သည့်ပုံမပေါ်တာကြောင့် သူမရင်ထဲအပျော်လှိုင်းလေးဖြစ်ပေါ်သွားတယ်....
"ရင်ရင် မင်းဘာတွေပြောနေတာလဲ"
"ရှင်နဲ့ကျွန်မက တစ်နေ့နေ့တော့ခွဲရမှာပဲမဟုတ်လား ကျွန်မတို့ချင်းသဘောတူနေရင်တောင် ရှင့်အဖေ....."
ရင်ရင်စကားမဆုံးခင် lightကလက်ကာလိုက်ပြီးးး...
"မင်းအခု လင်တော်ရမှာ ကိုယ့်ကိုနော်"
"ကျွန်မကြောက်တယ် ရှောင်ကျန့်လိုဖြစ်မှာကြောက်တယ်"
"ရှောင်ကျန့်?? သူဘာဖြစ်လို့လဲ"
"ရှင်မသိဘူးလား ရှင့်အဖေသူ့ကိုလူလွတ်ပြီးသတ်ခိုင်းတယ်လေ ကျွန်မကိုရော သူအဲ့လိုလုပ်မယ်လို့ရှင်မထင်ဘူးလား"
ရင်ရင်ကငိုပြီးပြောတယ်..
"နေဦး နေဦး မင်းနဲ့ကိုယ်နောက်မှပြောမယ် တစ်ခုတော့မှတ်ထား မင်းကိုကိုယ်လမ်းမခွဲပေးဘူး"
Light က ရင်ရင်ကိုသတိပေးပြီး ချက်ချင်းလှည့်ပြန်သွားတယ်...
-----
ရိပေါ်အလုပ်ပြီးတာနဲ့ အိမ်ကိုချက်ချင်းပြန်သွားတယ် အလျှင်လိုနေတဲ့ ရိပေါ်ကို ချူးယွဲ့ကတစ်နေရာမှကြည့်ပြီး....
