Διμοιρία Ερωτευμένων

Δώδεκα// Βάλτε μας κρασί να πιούμε!

Φαντάστηκε τον αδερφό της να την περιμένει κουρασμένος μετά τη δουλειά του. Εκείνη δεν θα του είχε τηλεφωνήσει, για την ακρίβεια δεν το γνώριζε κανείς πως ανακοινώθηκαν τα αποτελέσματα, θα περίμενε καρτερικά μέχρι την μέρα που θα έβγαινε από τη σχολή για να του το ανακοινώσει. Πρώτα σε εκείνον, εννοείται. Στον μεγαλύτερο πιλότο.

Έβλεπε τον εαυτό της να μπαίνει σπίτι, με τον σάκο της στον ώμο και το πηλήκιο της στο κεφάλι. Και ο κρύος αέρας από το ανοιχτό κλιματιστικό θα ήταν η λύση στον ιδρώτα από την λευκή, ζεστή στολή της.

«Καλώς την...» Σχεδόν ανατρίχιασε στην ενθύμηση της χροιάς του.

Θα του χαμογελούσε. «Μάντεψε Σπήλιο...» Θα την κοιτούσε με απορία.

«Δεν είμαι καλός με αυτά.»

«Προσπάθησε!»

Θα έξυνε το κεφάλι του. «Πήρε σύνταξη ο Νικολόπουλος;» Θα γελούσε η Σμαράγδα.

«Κάτι καλύτερο.»

«Πήρε σύνταξη ο Ράπτης;»

«Κάτι πολύ καλύτερο.»

«Πήρε σύνταξη και ο Νικολόπουλος και ο Ράπτης;»

Η Σμαράγδα θα γελούσε. Ο Σπήλιος θα χαμογελούσε. «Ε άντε, πες!»

«Λίγος παραπάνω σεβασμός στην αρχηγό της Ικάρων παρακαλώ.»

Το πρόσωπό του θα έπεφτε μα θα γινόταν το πιο ενθουσιασμένο σε μόλις λίγα δευτερόλεπτα, φορώντας και εκείνο το χαμόγελο που δεν είχε δει ξανά άλλο τόσο φωτεινό όσο του αδερφού της.

Θα δάκρυζε, σίγουρα. Θα την αγκάλιαζε και θα την έλουζε στα συγχαρητήρια. Θα ήταν πιο ενθουσιασμένος από ότι ήταν στη δική του αρχηγεία.

«Σμαρώ μου γράφεις ιστορία!»

Και εκ νέου αγκαλιές, από εκείνες τις ασφυκτικές που της έλειπαν εκείνες τις δύσκολες μέρες.

Η Σμαράγδα είχε βάλει τα κλάματα σε αυτό το φτιαχτό σενάριο που έπλασε το μυαλό της. Στο κλειστό γυμναστήριο ήταν μόνη της, κανένας δεν την άκουγε να ρουφάει την μύτη της και κανείς δεν την έβλεπε να σκουπίζει τα κόκκινα μάγουλά της από το κλάμα.

Οι καλύτερες μέρες που είχε ζήσει ανήκαν όλες στον αδερφό της.

Της έλειπε φρικτά.

Είχε παρατήσει εκείνη την άσκηση που είχε ξεκινήσει και κοιτούσε το πάτωμα χαμένη.

Αν δεν ήταν ο Σπήλιος ο πρώτος που θα το μάθαινε, δεν την ενδιέφερε ποιος θα ήταν τώρα. Σαν να μην είχε σημασία για μερικές στιγμές ότι θα ήταν αρχηγός. Ξεφύσησε έντονα.