21.Bölüm

2.5K 111 26
                                    

"Rahat durmazsan canını yakarım!"

"N'olur bırak beni!"

"Rahat durursan hemen biter! Ben de seni bırakırım!"

"Dokunma! Yapma!"

"Acımayacak diyorum sana! Sesini çıkarma öldürürüm yoksa!"

"Öldür!"

"Nazlı kendine gel!" Yanaklarımdaki ellerin varlığıyla hızla gözlerimi açtım. "İstemiyorum bırak!" Diye çığlık attım.

Zihnim tarafından boşluğa uğramıştım. Üzerimde gezinen elleri hissediyordum. Bacaklarımın arasından akan kanı. Bileklerimin üzerindeki baskıyı hissediyordum. Boğazımdan yukarıya doğru tırmanan korkuyla hızla yerimden kalktım.

"Hayır hayır..." Parmak uçlarım bacaklarımın iç kısmına dokundu. Kanıyordum.

Kanamıyorsun Nazlı.

"Kanıyorum yine canım yandı çünkü!"

Çığlığım gecenin karanlığına karışırken, odayı aydınlatan abajur yetmiyordu.

"Nazlı buradayım ben bak! Bana bak Nazlı!" Yanaklarımda hissettiğim ellerle gözlerine baktım. "Gerçek değil bu! Güvendesin buradasın bana bak!"

Yüzümü ellerinin arasından çekerek odada yürümeye başladım. Parmak uçlarım bacaklarımın arasına dokundu yine. Gözlerimdeki yaşlar korkuyla düşüyordu. "Akgün!" Diye çığlık attım.

Parmaklarımın arasındaki kanlar gerçekti.

Değil Nazlı...

"Akgün canımı yaktı! Kanıyorum ben yine canımı yaktı!"

Yanıma yaklaşarak ellerime baktı. "Nazlı hayır! Gerçek değil halüsinasyon bunlar!"

Başımı sallayarak ışığı açmak için ilerledim. Odaya aydınlatan ışıkla gözlerimi etrafta gezdirdim. Gördüğüm aynayla oraya doğru koştum. Aynaya yansıyan görüntümle çığlığım kendimi korkutmuştu.

"Boynum mosmor bak!"

Akgün'ün hızla yanıma gelip beni kollarına almasıyla ağlamam güçlendi.

"Her yerim morarmış! Bacaklarımın arası kanıyor!"

"Hayır Nazlı! Hayır gerçek değil! Ben buradayım..." yüzümü avuçladı. "Gözlerime bak buradayım ben!"

Başımı olumsuzca sallayarak aynaya döndüm.

Saçlarım bir el tarafından kökleniyordu. Canım yanmıyordu ama. Boğazımdaki morluklar saniyeler geçtikçe çoğalıyordu. Bacaklarımın arasına kaydı bakışlarım. Kan damlaları çıplak ayaklarımdan halıya damlıyordu. Dudaklarımın morarmaya başladığını hissediyorum. Yüzümdeki ne zaman olduğunu bilmediğim tokat izinde gezindi ellerim. Kalbimin acısı gözlerime vuruyordu.

"Akgün..." dedim. "Görüyor musun? Her yerim berbat halde."

Gözümde biriken damlalardan biri yanağıma düştü.

Güneşi GörmekHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin