Ο σκοτεινός πρίγκιπας

•Επίλογος• 🍎

Το να πείσω τα παιδιά να με βοηθήσουν με το σχέδιο δε ήταν δύσκολο, τόσο ο Άντριαν όσο και ο Τσάρλς συμφώνησαν στο να κάνουν οτιδήποτε χρειαζόταν για να επιτευχθεί ο στόχος μου. Ο Τζάσπερ είχε κιόλας αρχίσει να ψάχνει και να συλλέγει πληροφορίες που θα μας βοηθούσαν μετέπειτα. Το δύσκολο κομμάτι πέρα από την εκτέλεση του, ήταν να πείσω εκείνη. Θα έπρεπε να φερθώ έξυπνα ώστε να την έχω με το μέρος μου. Και σίγουρα ήθελα ένα καλό δόλωμα, ώστε να τσιμπήσει και να μη φέρει προβλήματα στην πορεία. Διαφορετικά το όλο σχέδιο θα είχε ραγδαία αποτυχία.

Τα παιδιά μου είχαν φέρει ρούχα που έκαναν την παρουσία μου λιγότερο αντιληπτή και αναγνωρίσιμη. Έτσι μπορούσα και περιφερόμουν στα χωριά δίχως να φοβάμαι. Είχα καταφέρει μάλιστα να μπω και σε μαγειρείο και να φάω κάτι ζεστό και νόστιμο. Κάτι σχετικά εξεζητημένο για τα γούστα μου. Κυρίως γιατί το κρέας αυτού του ζώου είχε προέλθει από χιλιόμετρα μακριά. Βέβαια ήταν κρίμα που το έσφαξαν την στιγμή που ήρθε στην χώρα μας, αλλά τι να κάνουμε, αυτός ήταν ανέκαθεν ο κύκλος της ζωής.

Σήμερα αποφάσισα να περιφερθώ στο δικό μου χωριό μήπως και ακούσω κάτι χρήσιμο. Μπορώ να πω πως η αγορά ήταν γεμάτη και είχε βουήξει από σχόλια. Φαίνεται κάτι είχε συμβεί μέσα στο βασίλειο μας. Κάτι σοβαρό και επίφοβο. Ωστόσο δε μπορούσα να καταλάβω τι. Όλοι είχαν να σχολιάσουν κάτι για αυτό και να ρίξουν κατηγορίες αλλά κανένας δεν έλεγε τι ακριβώς είχε συμβεί. Στερέωσα καλύτερα την κουκούλα μου ώστε να καλύπτεται εντελώς το μεγαλύτερο μέρος του προσώπου μου και συνέχισα να προχωράω προς το κέντρο του χωριού. Εκεί βρήκα και μερικούς πιο εύπορους κατοίκους να πίνουν το τσάι τους.

Μόλις με είδαν στράβωσαν τις μύτες τους και με κοίταξαν απαξιωτικά.

«Τρέχει κάτι νεαρέ;» ρώτησε ένας από αυτούς καθώς με περιεργάζονταν

«Οχι ψάχνω κάποιον απλώς, ξέρετε μήπως τι συνέβη; Για ποιο λόγο έχει βουήξει όλο το χωριό;» απάντησα τάχα μου αδιάφορα

«Μα φυσικά, είναι πραγματικά τραγικό, ο βασιλιάς μας αρρώστησε βαριά, πιθανόν από την στεναχώρια του για τον ξέρεις ποιόν, όλοι ξέρουν πως τον είχε μεγάλη αδυναμία. Η εκδίωξη του θα πρέπει να τον κατέστρεψε»

«Μη λες ανοησίες Εδουάρδε, δε αρρωσταίνεις έτσι απλά από στεναχώρια, εγώ πιστεύω πως κάποιος τον δηλητηρίασε, εκείνη η Τάμπιθα ποτέ δε μου γέμισε το μάτι, πολύ εύκολα έγινε βασίλισσα, και ξέρετε ε; Η καταγωγή της είναι πραγματικά άθλια. Ένα τίποτα ήταν πριν σαγηνεύσει τον εξοχότατο» διαφώνησε ένας άλλος με γκρίζο περουκίνι