Hayatımı mahveden bir babanın kurbanı olmak mı? İşte o kişi benimdim. Öldürülmek yerine evlatlık alındığım aile benim her şeyim olmuştu. İntikam yeminleri ettiğim hayatıma aşk denilen duygu ile tanıştım.
Bölümü bu şarkıyı dinleyerek okumanızı tavsiye ederim çünkü ben yazarken dinlediğim şarkı.
2 Hafta Sonra
Karanlık zamanıydı. Zamanı gelmişti. Ölmeleri gerekiyordu ve öleceklerdi. Bugün Sirius Black ölecekti. Hogwarts koridorlarında ilk defa neşe değil de sessizlik ve karanlık hakimdi. Gryfindorr binasının şifresini söyledim ve içeri girdim. Merdivenler tam bir kaos yeriydi. Günlük kıyafetlerimi üstümden çıkardım ve en başından beri kendimi ait hissettiğim kıyafetlerimi çıkardım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Dışardan sesler geliyordu ama umurumda değildi çünkü benim görevim hava aydınlandığında Harry'nin tarafında durup Bella beni çağırdığında kendi görünüşüme bürünerek onların yanına gitmekti. Şimdi olan savaş ön savaştı. Asıl savaş sabah yapılacaktı ve son savaş olacaktı.
Kızıl saçlarımı tepeden sıkı bir at kuyruğu yaptım. Gözlerimin altına siyah kalem sürdüm, sonra siyah rimel sürdüm, dudağıma kırmızı mat bir ruj sürerek makyajımı tamamladım. Dışarda kıyamet kopuyordu ama ben burada savaş için süsleniyordum. İşte ne yapacaksın güzellik önemli falan dememi beklemeyin ben zekaya bakarım. Alyansımı ve tektaşımı parmağıma taktım. Bunca zamandır okulda çıkarmak zorunda kalmıştım. Kendi gerçek asamı ve diğer asamı cebime koydum.
Sıcak çikolatayı aldım ve camın önüne oturup zamanın gelmesini bekledim.
...
Tam zamanıydı. Gün doğmuş herkes yavaş yavaş geliyordu. Etraf harabe altındaydı. Hagrid boynu bağlı bir şekilde yönetiliyordu aynı Harry gibi. Asamı çıkardım ve bahçeye herkesin arasına cisimlendim. Geldiğim yere bakınca kaos koktuğunu anladım. Sirius, Hermione, Ron, Remus, Tonks, Lily, James hepsi yaşıyordu. İşte başlasın bakalım intikam. Yıllardır beklediğim an gelmişti.
Diğer cebimde sevgili müdürümüzün Mürver asası vardı. Zamanı gelmişti.
Lucius "Draco buraya gel" dediğinde Draco ve arkadaşları karanlık tarafa doğru adımladı. Pansy beni görünce gülümsedi. Gülümsemesine karşılık verdim. etrafa gözlerimi gezdirdiğimde gözüm tek bir kişide takılı kalmıştı... Tom Riddle.
Bana küçük bir gülümsemesi gönderdi. Ben Potter ailesinin yanına gittim. Hepsi üzgündü ama umurumda değildi.
Lordvoldemort" Çok güvendiğiniz Harry Potter'ınızın haline bakın... Şimdi sizden almam gereken bir kişi daha var. Kendisini bizim kadar sizde tanıyorsunuz... Sevgili gelinim Beatrix Riddle lütfen gelir misin?" dediğinde aydınlık tarafından şaşkınlık nidaları döküldü.
Bir kaç dakika sonra herkese çarparak kalabalıktan çıkabilmiştim.
Lily" Mia ne yapıyorsun çabuk buraya gel " salak bulanık hala onlardan olduğumu zannediyorlardı. Tom kocaman gülümsedi. Yavaş yavaş kendi görünüşüme büründüm. Arkadan sesler geliyordu.
"HAİN"
"AJAN VARMIŞ ARAMIZDA"
"PİSLİK" gibi kelimeler geliyordu ama çok fazla takmıyordum. Umurumda değildi. Onların yanına geldiğimde Lordun karşısına geçtim ve cebimden Mürver asayı çıkarıp onun ellerine bıraktım.
Lordvoldemort" Sevgili kızım sana verdiğim görevi fazlasıyla en iyi şekilde yaptın. Bundan sonra sana karışmayacağım onca yıldır beklediğin intikamı istediğini gibi alabilirsin" dediğinde gülümseyerek karşılık verdim. Sonra Tom'un yanındaki yerimi aldım.
"BUGÜN BURADAKİ ÇOĞU KİŞİ BENİ TANIYOR AMA BEN SİZE KENDİMİ TANIYABİLECEĞİNİZ ŞEKİLDE TANITAYIM... LAYLA BLACK" dediğimde herkes şok ile tekrar bana baktı. Özellikle Sirius Black sevgili babacığım.
"N'oldu Sirius Black yıllar önce ölüme terk ettiğin kızı görünce çok şaşırdın... Ama bu şok kısa sürecek çünkü seni kendi ellerim ile öldüreceğim... Sen hani anneme psikopat diyordun ya. Pardon Bellatrixe senin değimin ile... İşte o Psikopat dediğin kadın büyüttü beni ve ben çok mutluyum çünkü senin gibi kanı bozuğun elinde büyümedim diye. Son dakikaların Sirius Black bun iyi kullansan iyi olacak" işte gelmişti zamanı.
