HOW I MET YOUR FATHER (Bakugou x reader)

~ÖYLE BOŞ BİR BÖLÜM 2~

Raidon: Efendim cicim?

Raidon: Neden? Kumi dört gözle seni bekliyordu *güler*

Raidon: İyi peki okula gidip görürsün artık. Görüşürüz bebişim.

Kumi: N'oldu?

Raidon: Gelemiyormuş.

Bayan Sumida o sırada büyük salona gelmiş ve ne konuştuklarını anlamamıştı.

Bayan Sumida: Kimdi o Raidon?

Raidon: Dayıcığımız. İşi çıkmış gelemiyormuş.

Kumi: İşim çıktı diyip beni ekmeyen bir o kalmıştı. Artık o da gitti... Neyse yaa alıştık.

Bayan Sumida: En son gelmesini istemiyordun?

Kumi: Sevgili kardeşin için İstemiyorum dedim diye alındı mı yoksa anne *güler* o azar işiteceğim diyeydi.

Bayan Sumida: Neyse o zaman bu akşam size kaldı.

Kumi: Anne?

Bayan Sumida: Evet

Kumi: Yarın seninle birlikte bir şeyler yapalım mı? Dışarı falan çıkarız. Ya da evde nasıl istersen.

Raidon bir Kumi'ye bakıyordu bir de annesine. Az önceki teklifi onu çok şaşırtmıştı. Kumi'nin annesi ile olan ilişkisi kahvaltı ve akşam yemeğinden öteye gitmezdi genelde. İlla evde biriyle vakit geçirecekse bu abisi olurdu. Annesinin yüzünde de aşırı derecede şaşkın bir o kadar da mutlu bir ifade vardı.

Bayan Sumida: Tabi ki tatlım. Alışverişe çıkabiliriz. İstersen müzeleri de gezebiliriz.

Kumi: Tamam :)

Bayan Sumida: *gülümseyerek* Tamam.

Raidon: Kumi ben yukardayım.

Kumi: Beni de bekle!

|

Raidon: O DA NEYDİ?!

Kumi: Ne neydi? Altı üstü birlikte vakit geçirmeyi teklif ettim. Kabul etti o da.

Raidon: Tuhaf olan da bu ya!

Kumi: Bugün olanları bir düşününce... Beni özlemiş gibi görünüyordu. Üstelik çok da sevindi.

Raidon: Yani evet. Kumi sen annemi de babamla aynı kefeye koyuyorsun biliyorum ama inan ki çok farklılar. Annem sadece sevgisini nasıl göstereceğini bilemiyor.

Kumi: Belki de sevgisini göstermeyi sevmiyordur.

Raidon: Hayır hayır. Seviyor ama nasıl göstereceğini bilmiyor.

Kumi: İyi işte ona bir fırsat.

••••••••••••••••••••••••••••••••ŞİMDİKİ ZAMAN

Çocuk3: Anneannem o zamanlar sana soğuk mu davranıyordu?

Kumi: Evet öyle de denebilir.

Çocuk3: Sen bana öyle davransan ben ağlardım.

Kumi: *güler* Aaww bebeğim benim. Ben ne sana ne de kardeşlerine öyle davranabilir miyim hiç?

Çocuk1: Deneme bile!

Kumi: Tamam asabi şey denemem *gülüp saçlarını karıştırır*

Çocuk4: Peki anneannem neden böyleydi sana karşı?

Kumi: Çünkü dedeniz beni asker gibi yetiştirirken aynı baskıyı evdekiler de yaşamış. Yumuşak gönüllü bir çocuk olmamam için en doğru yolun annemin bana katı davranması olduğunu düşünmüş. Annem de babamı çok sevdiği için genelde lafından çıkmazdı. O yüzden bana hep katı davranmış. Biraz da mizaç olarak çok sevgisini belli edebilen biri değildi zaten.