HOW I MET YOUR FATHER (Bakugou x reader)

~ÖZGÜNLÜK~

Previously

Bay Sumida: Bütün bu olanlar ne demek oluyor? Sana onu kullanmayı yasaklamıştım!

NOW

Kumi: Hem bir kahraman olmamı istiyorsun hem de arkadaşımı kurtardığım için bana kızıyorsun!

Bay Sumida: Sana neden kızdığımı çok iyi biliyorsun!

Kumi: Kızıp kızmaman umurumda değil! Oturup da arkadaşlarımın yararlanmasını ya da ölmesini izlemeyeceğim!

Bayan Sumida: Kumiku.

Bay Sumida: Oradaki tek kişi sen değildin! Onu diğerleri de kurtarabilirdi!

Kumi: Durum bunu gerektiriyordu yaptım!

Bay Sumida: Seni bu konuda son kez uyarıyorum Kumi!

Babası sinirle üzerine yürümeye başlamıştı. Raidon korkup hemen Kumi'nin önüne geçse de babasının önünden çıkması için onu uyarmasıyla istemeden çekilmişti. Biliyordu ona vurmazdı ama yine de koruma içgüdüleri Kumi için fazla tetikteydi.

Bay Sumida: Son kez söylüyorum kulaklarını aç ve iyi dinle! Bir daha asla ama asla! Diğer özgünlüğünü kullanmak yok! ANLADIN MI?!

Kumi: Birilerinin öleceğini bilsem dahi mi?

Bay Sumida: EVET!

Kumi: O zaman anlamadım. Çünkü bu çok bencilce!

Bay Sumida: ÖYLE Mİ?!

Bir hışımla yeniden daha sinirli üstüne yürüyünce Raidon bu sefer ikisinin arasına geçip kardeşini geriye itmişti.

Raidon: Odana çık tatlım, hadi. Baba sen de sakin ol biraz.

Bay Sumida: O kendini böyle tehlikeye atarken nasıl sakin olabilirim.

Raidon: Ondan kahraman olmasını sen istedin! Ve şimdi tehlikeden uzak dur mu diyorsun? Neden kızın rahatıyla oynayıp onu buraya getirdin o zaman?!

Bayan Sumida: Oğlum lütfen.

Raidon: Hayır anne! Bu sefer susmak yok. Söylesene baba. O orada bu kadar mutluyken neden onu bu istemediği okula zorla yazdırdın ve neden şimdi onu karşına alıp azarlıyorsun? Kumi ne yaparsa senin için yeterli olacak?!

Bay Sumida: Ondan tek bir şey istiyorum. Kurallara uymasını. Bu kadar zor olmamalı.

Raidon: Sen ve kuralların... Onun hayatını mahvediyorsunuz.

Son sözünü de söyleyip arkasından adını bağıran adımı umursamadan Kumi'nin odasına çıkmıştı.

Raidon: *kapıyı tıklatır* bebeğim?

Kumi: Gel.

Raidon: Onu kafana takma.

Kumi: *gülerek* takmıyorum ki.

Raidon: Neden gülüyorsun? En sonunda delirtti seni.

Kumi: Ahahaa hayır. Ben sadece alıştım. Bağırması artık komik geliyor. Hem böyle anlarda ona istediğimi söyleyebiliyorum. Üstelik yaptığım şeyden pişman değilim.

Raidon: Kurtardığın arkadaşın umarım en büyük kuralı çiğnemene ve bu kadar lafı işitmene değecek biridir.

Kumi: *gözlerini yere diker ve derin bir nefes alır* öyle... kesinlikle öyle biri.

Raidon: Sen yine de kendini çok tehlikenin göbeğine atma.

Kumi: *hafifçe güler* Tamam. Rai?