VII

174 11 1
                                    

Günler ellerimden tutmuş usul usul beni size getiriyorlar. Artık ölümün ensemdeki tüyler ürperten nefesini hissedebiliyorum. Hatta bu sözlerime inanmayacaklar lakin yine de yazacağım son kuvvetim yerindeyken. Sabah ezanından çok az evvel validemin belli belirsiz varlığını görüyorum yanı başımda. Saçlarım ilk defa okşanıyor, bir anne ilk defa dokunuyor evladına.
Sonra odanın uğursuz sükunetine son veren fısıltılar çalınıyor kulaklarıma, işittiğim ses sizin mübarek sesiniz. Berzaha davet ediyorsunuz beni.

Bağışlayın lakin ölmek istemiyorum zira babama bu dünyadaki diğer bir cehennemi yaşatmak arzusunda değilim. O da ben de sevdamızı yitirmişken yarenlik edebiliriz birbirimize.

Yine de tüm bu sözlerim lafügüzaf. Vücudumdaki kanın nasıl alevlendiğini hissediyorum. Kendi sıcağımdan uyuyamıyor ve kendi sıcağımdan üşüyorum.

Eğer şifa bulabilirsem bilinsin ki keder içinde yaşayacağım, bu defteri acımı mürekkep bilip bin çeşit derde boyayacağım. Fakat yine bilinsin ki bu dünyadan göçersem yine keder içinde göçeceğim.

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Semender 'Tamamlandı' Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin