Ready To Run

Chapter 13

Mijn oplossing heeft geholpen. Louis heeft het weeshuis gekocht. Hij moest er even over nadenken, wat ik compleet normaal vond. Toen hij er akkoord meeging moest dat kut wijf Ellen nog moeilijk doen. Ze wou het eerst niet verkopen, maar toen ze wist over welk bedrag het ging was ze rap van mening veranderd.

Jeremy is ondertussen geadopteerd door een koppel die geen kinderen meer kunnen krijgen. Ze wonen niet zo ver van Harry en Niall. Die twee zijn nog altijd gelukkig samen. Een paar dagen geleden was iedereen uitgenodigd om te gaan eten. Ik had besloten om bij hun te blijven slapen. Louis was dan voor een avondje alleen thuis. Dat was al geleden sinds Eleanor eens een meiden avond had gehad. Van haar hebben we ook niets meer gehoord. Ergens vind ik het jammer, maar langs de andere kant vind ik het totaal niet kunnen wat ze gedaan heeft. Wel ja, veel heeft ze niet gedaan. Ze is gewoon weg gegaan zonder iets te zeggen.

"Fleur, wil je ook stuk taart?" Vraagt Louis als hij met twee bordjes taart de woonkamer binnenkomt.

"Heb je iets te vieren?" Vraag ik met een lach in m'n stem. Louis komt naast me zitten en geeft een bordje aan me.

"Nee, maar er is sowieso iemand jarig vandaag. Dus we gaan die persoon zijn verjaardag vieren." Zegt hij met een glimlach. Ik wil iets zeggen, maar Louis is me voor. "We missen iets." zegt hij terwijl hij fronsend naar z'n stuk taart kijkt.

"Misschien vorken? Of ben je van plan het met je handen te eten?"

"Juist, vorken!" Louis springt uit de zetel, verdwijnt in de keuken en binnen de tien seconden zit hij al terug naast me. Hij geeft me een vork en begint dan zijn stuk taart op te eten. Met een lichte frons volg ik elke beweging die Louis doet. Als z'n stuk taart op is kijkt hij naar het mijne waar ik nog niet van gegeten heb. "Ga je dat nog opeten?" vraagt hij met een opgetrokken wenkbrauw.

"Je gaat toch niet in Niall veranderen?" zeg ik met een lach.

"Misschien. Een gedaante verwisseling klinkt wel leuk."

Ik schud lachend met m'n hoofd en geef dan het bordje aan Louis.

"Geen zin in taart?" vraagt Louis terwijl hij me onderzoekend aankijk.

"Nee, niet echt."

"Dan is er meer voor mij." zegt Louis enthousiast en begint aan zijn tweede stuk.

"Waarom ben jij zo vrolijk?" vraag ik nieuwsgierig. Louis stopt met eten en legt het bordje met nog een half stuk taart op de salontafel. Hij kijkt me met een grijns aan wat mij alleen maar nieuwsgieriger maakt.

"Ik ben zo vrolijk vandaag omdat lieve Fleur, omdat ik een verrassing heb voor jou."

Wat? Een verrassing? Waaraan heb ik dat verdient? Ik ben maar jarig binnen half jaar en volgens mij zijn het ook geen feestdagen of zo.

"Een verrassing?" herhaal ik.

"Yep." zegt hij en begint terug van het stuk taart te eten. Ik kijk boos naar Louis. Hij zegt dat hij een verrassing heeft, maar ie zegt dan niet wat het is?! Ik hou van verrassingen, maar ze mogen me niet te nieuwsgierig maken.

Als het stuk taart op is, staat Louis recht en neemt de twee bordjes en vorken. Hij gaat naar de keuken waar hij even blijft. Ondertussen neem ik terug m'n gsm erbij en ga op Twitter. Ik heb een heleboel meldingen en privé berichten. Ik kijk door de meldingen en zie veel tweets waarin staat dat ze Louis en mij wel shippen. Er zitten natuurlijk ook haat tweets tussen, naar die negeer ik of course.

Ik vind heg schattig dat de fans denken dat Louis en ik een koppel zijn. We komen wel veel samen buiten. En op feestjes en zo zijn we ook altijd samen. Maar zijn gewoon goede vrienden, niets meer.

Louis komt terug de woonkamer in en gaat terug naast me zitten. Hij kijkt me een paar seconden met een grijns aan en neemt dan de iPad die op de salontafel ligt. Hij ontgrendelt de tablet en gaat dan naar foto's. Hij scrolt naar beneden en gaat naar een album waarvan ik het bestaan niet wist. Volgens mij stond die daar gisteren nog niet op. Louis overhandigt de iPad aan mij waardoor ik hem met een frons aankijk.

"Kijk naar de foto's." Zegt hij terwijl hij oplettend m'n handelingen volgt. Op de eerste foto die ik zie, zie ik de kustlijn van een stadje. Aan de linkerkant zie je de zee en aan de rechterkant zie je huisjes en waarschijnlijk ook hotels. Ik ga naar de volgende foto waarop ik een haven zie -waarschijnlijk van dat stadje- in het donker. De boten en de straten zijn verligt. Het enige wat donker is, is de hemel en het water.

De volgende foto is gewoon een foto van de stad uit de lucht getrokken. Een foto van twee gele glijbanen. Een foto met een standbeeld op. Het is een man die op zijn fiets zit. Het standbeeld staat op een stuk rots of steen. Op die rots hangt een bordje, waarschijnlijk met uitleg over die man. Op de laatste foto zie ik een laars vorming lang, Italië.

Waarom toont Louis die foto's aan mij? Zou dit iets met de verrassing te maken hebben? Op reis naar Italië?

Met een glimlach kijk ik maar Louis. "Gaan we naar Italië?" Vraag ik enthousiast. Louis grijns en neemt dan de iPad terug.

"We gaan naar Cesenatico. Een stadje dat aan de zee ligt. In de buurt ligt een waterpark, pretpark en Marco Pantani heeft er geleefd en ligt er bergraven." Vertelt Louis met een glimlach. Who the fuck is Marco Pantani? Maar aan die man ga ik nu niet te veel aandacht besteden. Ik ga gewoon fucking op reis naar Italië!!

"Oh my god Louis! Echt?" Zeg ik blij en geef voor ik het goed besef Louis een knuffel. We gaan gewoon naar Italië! Een van m'n droomlanden! Ik was misschien wel liever maar Milaan geweest of Venetië. Maar het belangrijkste is dat we naar Italië gaan!

Na een paar minuten laat ik Louis eindelijk los en kijk ik hem stralend aan.

"Ik wist wel dat je het leuk zou vinden." Zegt Louis met een glimlach.

"Maar waarom?" Vraag ik. Louis kijkt me denkend aan.

"Ik dacht dat je wel wat vakantie kan gebruiken net zoals ik."

"Wel dan heb je een keer goed gedacht." Louis kijkt me eerst beledigt aan waarna hij kort lacht.

"Ik denk altijd goed."

"Niet te veel hopen Tomlinson." Zeg ik met een lach in m'n stem en geef Louis opnieuw een knuffel.

-

Na de knuffel hebben we meteen onze koffers gepakt. Want we gingen die avond nog vertrekken. We vliegen dus tijdens de nacht. Niall en Harry brachten ons naar de luchthaven en namen daar dan afscheid van ons. Tijdens het wachten tegen dat we mochten opstappen, heeft Louis een foto van het vliegtuig getrokken en hem op Twitter geplaats met de tekst: Als het vliegtuig vermist is, zo ziet het eruit.

Ik had eerst gezegd dat hij dat niet mocht doen, maar na een lange discussie - die Louis gewonnen heeft - heeft hij het uiteindelijk toch gedaan. In het vliegtuig nemen Louis en ik achteraan plaats waar er een kleine tv is. Er zijn ook een tweetal bodyguards mee. Ik probeer zo comfortabel mogelijk te zitten in de zetel net zoals Louis doet. Louis besluit om naar The Fast and The Furious te kijken.Tijdens de film leun ik tegen Louis en leg ik m'n hoofd op zijn schouder. De film interesseert mij niet echt dus denk aan wat we allemaal zouden kunnen doen in Italië. En met m'n gedachten in Italië val ik in slaap.

--

Vrolijk Pasen iedereen!! :D