''ေရးးး ေနာက္ဆုံးေတာ့ ႏိုင္သြားၿပီ
ငါ မင္းကို ႏိုင္သြားၿပီေနာ္ ဘတ္ဟြၽန္း''
''ေအးပါ အိမ္သာကို ျမန္ျမန္သြားစမ္းပါ ထြက္က်ကုန္ေတာ့မယ္''
ေျပာလိုက္တာက ဘတ္ဟြၽန္းမဟုတ္ ဂ်ီနာ
''ငါႏိုင္တာေနာ္''
ေျပာေျပာဆိုဆို ခ်န္းေယာလ္ ဂိမ္းခလုတ္ကို ခ်ၿပီး
အိမ္သာသို႔ ေျပးေတာ့သည္
''ဟြၽန္း နင္ တမင္ အေလွ်ာ့ေပးလိုက္တာမလား''
ဘတ္ဟြၽန္းက ဘာမွမေျပာ ျပဳံး႐ုံသာျပဳံးေနလို႔
ဂ်ီနာက ထပ္ေမးတယ္
''ခ်န္းေယာလ္က မႏိုင္မခ်င္း မထဘူးဆိုၿပီး ေဆာ့ေနလို႔
နင္ တမင္ အ႐ႈံးေပးလိုက္တာမလား''
ဂ်ီနာက အေျဖမရမခ်င္း ေမးေနမယ့္ပုံ
''ငါလည္း ႐ႈံးတာကို မႀကိဳက္ေပမယ့္
ေယာလ္လီကိုေတာ့ အ႐ႈံးေပးလိုက္ရတယ္''
''မေပးလည္း ရတာပဲဟာကို''
''ငါကိုက ေပးခ်င္လို႔ပါ''
''ဘာေပးတာလဲ''
အိမ္သာက ျပန္လာတဲ့ ခ်န္းေယာလ္က
ဘတ္ဟြၽန္းေဘးနား ဝင္ထိုင္ၿပီး ေျပာတယ္
''ဘာမွ မဟုတ္ပါဘူး''
''တစ္ခုခုေတာ့ ေျပာေနတာပါ ဘာေတြေျပာေနတာလဲ''
ခ်န္းေယာလ္က ေမးရင္း ဘတ္ဟြၽန္းကို ဖက္လိုက္ေသးသည္
''ဟြၽန္းနီးက မဟုတ္ဘူး ေျပာေနတာကို''
ခ်န္းေယာလ္က ၾကားထဲက ဝင္ေျဖေနတဲ့ ဂ်ီနာကို ရန္ေစာင္သလို ၾကည့္လိုက္ေသးတယ္ ၿပီးမွ
''ငါ ေမးပါဦးမယ္ နင္က ဘာလို႔ ဘတ္ဟြၽန္းကို
ဟြၽန္းနီးလို႔ေခၚေနတာလဲ''
''ငါ့ပါငါ ေခၚခ်င္လို႔ေခၚတာ ဘာျဖစ္လဲ''
ဂ်ီနာက လွ်ာထုတ္ျပၿပီး ဘတ္ဟြၽန္းေဘးမွာဝင္ထိုင္သည္
တစ္ဖက္က ခ်န္းေယာလ္ တစ္ဖက္က ဂ်ီနာ
''မေခၚနဲ႔ ငါေတာင္ မေခၚဘူး''
''နင့္ပါနင္ မေခၚတာေလ ငါကေတာ့ေခၚမွာပဲ''
''ဘတ္ဟြၽန္း ဂ်ီနာကို အဲ့လို မေခၚခိုင္းနဲ႔''
