Viridescent Blood

Chapter 7 : Era of the Hues

Chapter 7 : Era of the Hues

"You can drink my blood, Averen."

My eyes diverted on the other view when I saw how close his neck on me. Natatakot ako na hindi ko mapigilan ang aking sarili kapag nagpa-tuloy pa na makita ko ang kaniyang leeg.

I gulped.

"It's okay." I heard him assured me once again.

Mariin akong pumikit at hinarap si Asra. Huminga ako ng malalim bago ipinosisyon sa kaniyang leeg ang aking sarili. I pulled my mouth closer to his neck. Habang papalapit ako ay mas lalo lamang akong natatakam sa kaniyang dugo. I leaned and licked his bare neck, making him flinch.

Idiniin ko ang aking pangil sa leeg ni Azure. Ramdam ko ang reaksyon ng kaniyang katawan sa aking ginawa. Nang masiguro ko na malalim na ang pangil ko sa kaniyang leeg ay saka ko napag-pasyahan na uminom sa kaniyang dugo. Ang aking dalawang kamay na kanina lamang ay naka-hawak sa kaniyang balikat ay pumulupot papunta sa kaniyang ulo.

Naramdaman ko rin ang pag-kilos ng kamay ni Asra sa aking baywang upang alalayan ako.

"H-Hah..."

Nagpa-kawala ng isang impit na ungol si Asra. Hindi ko ito pinansin, patuloy lamang ang aking sarili sa pag-inom sa kaniyang dugo.

"Hmm..."

Sa kalagitnaan ng aking ginagawa ay nagulat ako ng maramdaman ko ang aking sarili na umangat mula sa counter kung saan ako naka-upo. Asra leaned on the counter while carrying me.

Because of what he did, I paused and pulled away from him. He's sweating with this cold weather. Hinihingal din siya though we're both much alike to each other. Nang mapansin niya na nakatingin ako sa kaniya ay tumingin siya pabalik sa akin.

"What's wrong?" He asked, confused if I am already done because I know that he senses that I am still no. He's wondering why I stopped even though I am still thirsty.

"A-Are you okay?" I tilted my head, nag-aalala ako kung ayos lamang ba siya dahil marami na ang dugo na aking naiinom. Marahil ay nanghihina na siya.

While waiting for his answer, my eyes took a glance on the place where I drank his blood. My eyes widened when I saw blood slowly coming out from my bite. The thirst got into me again.

"Finish what you're doing, Averen. You don't have to mind me." Kahit na ramdam ko ang pagod sa kaniyang boses ay ngumiti pa rin si Asra na tila ipinapaalam sa akin na ayos lamang kung mag-patuloy ako.

In the end, I continued to do what I left earlier. Before that, I also cleaned the blood dripping on him so there won't be any traces of it.

A minute has passed and I heard from my back that the door creaked and opened because of someone. I didn't mind it though, until I heard Savani's voice.

"Where do you think---"

Mabilis na natigil ang kaniyang boses nang tuluyan na ring bumukas ang ilaw sa kusina. Asra didn't seemed to mind it but I was shocked. When I looked on the doorway, Savani with Darwin was standing there, looking at us. They probably saw our weird position earlier that's why they're too shock to even say anything.

Sumipol si Darwin habang nakatingin kay Asra na pinag-papawisan at hinihingal, doon lamang din natauhan si Savani kaya umangat ang kaniyang isang kilay habang nakatingin sa aming dalawa.

Alam kong may gusto siyang sabihin ngunit sa huli, malalim na lamang siyang bumuntong hininga at tumalikod paalis.

"Sorry to interrupt whatever you're doing!" She whispered with a loud voice. Narinig ko ang mga yapak nito paalis.