Wrong Love -Kooktae-

Buldum Seni Omega'm

İyi okumalar💜💜💜

1 ay sonra

Taehyung'un ağzından;

Bir ay geçmişti Jungkook'tan gitmemden.

Bir aydır ne yüzünü görmüş ne de sesini duymuştum. Onu çok ama çok özlemiştim ancak doğrusu buydu. O beni unutmalı, kendine layık bir eş bulmalı ve evlenmeliydi. Ben onun ve ailesi için kötü bir kusur, kara bir lekeydim sadece. Bu yüzden gitmiştim ya.

Bir aydır bir şekilde devam ediyordum. Hyung'lar çok iyiydi. Hoseok'ta öyleydi. İyice alışmıştım. Aileleri sıcacıktı. Jin Hyung bana güzel bir oda hazırlamış, ilk geldiğim gün hayranlıkla baktığım o kıyafetlerin daha güzellerinden tüm ısrarlarıma rağmen alıp dolabımı doldurmuştu.

Onlara karşı çok mahçup hissediyordum ancak Jin Hyung kafasına bir şey koyduğunda engellemek imkansızdı bu yüzden hayır desemde bir anlamı yoktu.

Bunun dışında Namjoon Hyung yani bir zamanlar kaçtığı eşide çok iyiydi ve bana baba şefkatini hissettiriyordu. Hoseok ise çok ama çok tatlıydı. Alfa olmasına rağmen bana çok cana yakın davranmıştı. Ayrıca öğrenmiştim ki bir nişanlısı vardı ve yakında evleneceklerdi. Bu beni çok mutlu etmişti.

Başkalarının mutluluğu ile de kolayla mutlu olan biri olduğum için bu bir ay da yüzüm gülmüştü ama gece yattığımda aklıma Jungkook geliyordu.

Bir gece ağlar iken Jin Hyung odama gelmişti ve mecburen ona her şeyi anlatmıştım. Beni dizlerine yatırıp saçlarımı okşamış benimle beraber ağlamıştı.

Tabii bolca da Jungkook'un annesine sövmüştü. O kızsa da ben kızamıyordum çünkü Jungkook'un annesi de kendince haklıydı kim evladının - ki evladı da delta gibi yüce bir tür- daha konuşmayı bile beceremeyen yarım bir omega ile evlenmesini isterdi ki?

Haklıydı. Bu yüzden de bende kaçmıştım ya oradan. Jungkook beni bulamasın, unutsun diye. Belki de işe yaramıştı. Jungkook evlenmiş olabilirdi çoktan. Bunu düşünmek kalbime büyük bir acı verse de yapacak bir şeyim yoktu. Ben böyle yaşayacaktım artık. Bir tarafı yarım kalmış...

Yarım olarak devam etmek adına da, hem kafamı dağıtmak hem de Hyung'lara en az şekilde yük olmak için işe girmiştim. İlk gün girdiğim fırında Min Hee teyzeye yardım ediyordum. Artık yaşlandığı için zorlandığından bana iş teklif etmişti ve bende tabii ki kabul etmiştim.

Şimdi fırında çalışıyordum. Haftanın altı günü çalışıyordum. Sabah erkenden fırını açıp hamuru yoğuruyor, taze ekmekler, kekler ve poğaçalar yapıyordum. Gelen müşteriler ile konuşma konusunda ilk başta utansam da sonradan alışmışyım kimse de kötü bir şey dememişti.

Konuşma konusunda iken bu konuda Hyung beni hekime götürmüştü ama hekim bir şey yapamayacağını söylediğinde ben bunu bilsemde Jin Hyung çok sinir olmuştu ve az kalsın hekimi dövecekti. Onu Hoseok ile zor çıkarmıştık oradan.

Ben zaten bu durumumu kabullenmiştim. Elden başka bir şey de gelmiyordu maalesef.

Böyle yaşamata devam edecektim. Bir şekilde...

Jungkook'un ağzından;

Bir ay.

Koskaca bir aydır ona ulaşamıyordum. Kokusunu soluyamıyor, güzel gözlerine bakamıyor, narin bedenini saramıyordum...

Bir ay da çok kötü hale gelmiştim
Ben de kurdum da depresiftik. Taehyung'u görmemek, onun tamamen hayatımdan çıkma düşüncesi beni bitiriyordu.