The Cutest Mafia Boss

C30: Ice cream cake

*YVONNE MIRAZAKI*

"Onee-chan, to the left."

"No! To your left. What the heck is wrong with you, Onee-chan?"

"Ang hirap naman kasi nito, Yui. Hindi ko naman abot yung itaas, e. We should ask someone instead."

Naupo ako sa sahig at sumalumbaba. Kanina pa ako inuutusan ni Yui. Ang dami kasing frames na kailangan ilagay sa wall. E, ang liit ko kaya.

Tapos wala pa ang mga katulong, nasa vacation nila.

"We should just wait for Martin, Yui."

"And when can we finish this? Next week? Next month? Your friggin' husband is not here, remember?" And so I pouted.

Oo nga pala. Wala si Martin. T^T
He's in New York, attending some expo.

Last week pa siya wala, at ang sabi niya hindi siya sigurado kung ilang linggo siya doon.

Nami-miss ko na siya. Tapos hindi niya pa 'ko tinatawagan.

"Onee-chan, you're spacing out again."

"Ha?"

"Tsk. Stand up. You look like an idiot, curling on the corner."

"Psh. You're such a meanie, Yui."

"And you're too childish. Your birthday's coming up this saturday. You're gonna be a year older, but you're still childish as hell."

"Eiihh. Kainis ka naman, e. Bahala ka na diyan. Ayoko nang magsabit." Humalukipkip ako at tumayo na.

Pinaalala pa ni Yui ang birthday ko. Nakakalungkot tuloy lalo. Hindi naman uuwi si Martin sa birthday ko, e.

Miss ko na siya pero di naman yata niya 'ko nami-miss. Hindi man siya tumatawag o nagte-text tapos hindi ko siya makausap kasi laging hawak ng secretary niya ang phone niya.

Dumiretso na lang ako sa kwarto at nahiga sa kama. I took my phone to check some texts from him but sadly, there's none.

"Nakalimutan na niya 'ko..."

------------------

"Baby..."

"Hmmm."

"Baby, gising na."

I was woken up by someone, constantly tapping my shoulders. Marahan akong bumagon at kinusot ang mga mata ko.

"Good morning, baby Vonne! Happy birthday!"

"Ate Rhen."

"Happy birthday! Woohoo! Twenty ka na, my dear. Yui, the cake please!" sigaw pa niya sa may pinto ng kwarto.

"Here," rinig kong sabi ni Yui. Mayamaya ay pumasok na siya dala ang isang cake - a pink ice cream cake.

"Wahh! Salamat!" saad ko nang makita ang napakagandang cake.

"Dali na, baby Vonne. Make a wish."

I nodded and closed my eyes.

"Okay na?"

"Opo."

"Oh. Blow your candles." I blew the candles after counting.

"Wiiehh! Happy birthday!"

"Thank you, ate Rhen. Bakit nga pala kayo nandito? Di ba kasama mo si Martin sa New York? Does that mean..."

Si Martin!

"Nandito na rin ba siya?" masiglang tanong ko pero agad namang napalitan 'yon ng umiling si Ate Rhen.

"Pasensya ka na, baby Vonne. Busy talaga siya, e. Baka sa susunod na linggo ba pa siya makauwi."