Married to Mr. Ajero ✔ [SB19 STELL]

Chapter 33

Nawala lang ako saglit, kung saan ko iniwan si Trixie wala na siya doon. ''Ms? May nakita po ba kayong bata na naka sweater, palda at naka boots na black.''

MY BABY IS MISSING. TANGINA.

''Trixie.'' I tried paging her. Nasaan na ba yung batang yun. ''Arya. Pumunta na tayo ng customer service. Para mahanap si Trixie.''

Tangina. I have to find my baby... Tangina! At this moment para bang napakawalang kwenta kong ina. tanga, napakatanga ko! 

.......

VESTER'S POV

I was just looking sa mga damit ng pambata dahil may aanakin ako sa binyag, I just saw a baby girl crying in the middle of the mall kung saan ako nakatayo ngayon. Nilapitan ko naman siya agad, nag aalala ako baka mamaya iba pa ang makakita sa kanya. ''Where are your parents?'' I asked her, pero hindi siya makasagot, she was crying.

''I'm not a bad guy. Tell me, Where are your parents? Nandito lang ba sila?''

''Mommy... I'm missing.... I'm Lost.... Mommy!''

Mommy nya lang ang kasama niya. ''S-She was wearing a blue floral dress. H-help me.''

Binuhat ko siya at dinala sa customer service. ''Ms. Sorry, but this little girl... Nahiwalay siya sa nanay niya. She was wearing a blue floral dress.'' I described it.

''Okay sir.''

''Paging the parents of...''

''What is your name?'' I asked her.

''My name is T-Trixie Ann.''

''Paging the parents of Trixie Ann, please proceed to the customer service.'' Ilang ulit to, hindi ko muna iiwan ang batang to kung di pa siya nakukuha ng magulang niya.

''Baby, stop crying na ha. Your Mommy is on her way.'' Pinunasan ko ang umaagos niyang luha. Niyakap niya din ako. Ang gaan ng pakiramdam ko sa batang to.

Y/N'S POV

''Arya! Customer service tara na!'' Sabi ko at nagmadali akong pumunta, isang lalaki ang bumungad sa akin, nandoon lang naman siya katabi ng anak ko. Hindi ako pwedeng magpakita.

''Arya ikaw na muna ang magpakilalang nanay. Please,'' sabi ko. Nagets naman niya ako kaagad at siya na yung tumakbo para makuha si Trixie.

ARYA'S POV

Nalintikan na! Bakit nandito si Sir Stell?. ''Hello, Ako yung companion nung bata.''

''Arya?'' Naguguluhang nagsisigurong sabi ni Sir Stell sa akin. Please, wag kang magtatanong tungkol kay Y/N.

''Ninang!'' Tawag sa akin ni Trixie. I Smiled at her,

''Long time no see, Kamusta ka naman?'' He started to give a conversation.

''Sir, I'm so sorry but I have to go. Trixie. Come.'' Tawag ko. Kailangan kong matakasan ang lalaking to. Naglakad kami palayo.

''Ninang, he was a good guy.'' she gave me a approved hand sign. ''Kung di niya ako hinelp baka di ko na po kayo nakita.''

HE WASN'T

HINDI NIYA LANG ALAM NA IKAW ANAK NIYA.

HINDI NIYA DAPAT MALAMAN.

NA IKAW AT SIYA AY MAGKADUGO.

Y/N'S POV

''Mommy!'' My daughter called me. I was so damn relieved nung nakita ko ang anak ko na okay, na walang nangyaring di maganda sa kanya.

''Don't ever separate from me again. You make me so worried.'' Inayos ko yung damit niya.

''Mommy, The guy who helped me... He was good.'' Vester.

''Really?'' I tried to deny kung ano man ang nakita ko kanina, he was.. He was holding his own child. Hindi ba siya nakaramdam ng lukso ng dugo? O sadyang wala lang talaga siyang pakielam.

''He is not a bad guy.''

NOT. Pero siya ang naging rason kung bakit tayo nasira anak, kaya ilalayo kita sa kanya. ''Arya gusto ko muna magkape. Pampakalma,'' Sabi ko kay Arya. Nakakita kami ng isang coffee shop, Dunkin Donuts to be exact, don nalang din para malapit kapag umuwi na.