Married to Mr. Ajero ✔ [SB19 STELL]

Chapter 35

''Bakit hindi mo sinasabing buntis ka.'' Nag uusap kami ni Vester tungkol sa mga ganitong bagay. ''You left me, without even giving me a chance to explain.''

''That video... Explains everything.'' Sabi ko. Hinding hindi ko makakalimutan ang video na yun. Yun ang naging rason kung bakit halos mabaliw ako. Hindi ko nga alam kung tama ba ang nakita ko kahit idahilan niya sa akin na lasing siya. ''How's Vanessa?'' wala sa sariling tanong ko sa kanya.

I was preparing for dinner. ''Trixie. Do you want french toast?'' Tanong ko sa kanya. Naglalaro kasi siya at nanonood lang sa ipad niya.

''Wala kaming relasyon ni Vanessa.'' sagot niya. ''Do I have a chance to explain?''

''Tangina, Vester, The video at kung ano man ang sasabihin mo. it was a lie. kitang kita ko namn na hindi mo talaga ako mahal. Sinisilaw mo lang ako sa mga matatamis mong salita.'' Sabi ko, I tried na hindi ganon mag ingay kasi naririnig ng anak ko ang bawat sinasabi kong salita. ''Vester, kung gusto mong makita ang anak mo, sige hahayaan kita. pero hindi ko masasabing babalikan kita para mabigyan ng isang perpektong pamilya si Trixie.''

''ikaw na mismo ang sumira sa kung ano man ang meron sa atin noon.''

Damn it! After 10 years bakit ang gwapo pa din ng kupal na to. ''Ikaw bahala. Wala na din naman akong pakielam.''

I care.

''I was drunk that night. Pinipilit ako ni Vanessa na to make out with her but I refused.'' Sabi niya. ''the second video, it was force. May imahinasyon akong nakita na ikaw yung babaeng hinahalikan ko. Kaya hindi ko din maintindihan ang sarili ko, pero hindi na kami umabot sa point na...''

Na ano? Gigising si Vanessa na siya ang katabi. ''Okay.'' tanging nasagot ko.

''Let's settle.'' sabi ko. Patukoy ko sa pagiging parent niya kay Trixie. ''May time ka ba para maalagaan ang anak mo?''

''How can I have not? Anak ko siya. Magkakaroon talaga ako ng oras para sa kanya.''

''Okay. Yun lang ang gusto kong malaman. Saan? Sa bahay mo... O sa office mo.'' I was chopping the onion at yung carrots.

I was making Adobo. ''Kahit saan. Hindi ba pwedeng bumalik nalang kayo ng bahay?'' He seductively smiled.

Kahinaan ko. ''Mommy!'' She called me again. Nakita ko naman na tumakbo si Trixie papunta sa tatay niya at kinalong siya at iniupo sa hita niya. ''Bakit hindi tayo sa iisang bahay? Kasi po hindi ba kapag ang family sa iisang bahay.''

Nasakto pa talaga. ''I have friends na yung parents nila katabi nila sa pagtulog.''

''Katabi mo naman ako ha.'' Sabi ko then I pouted. ''Ayaw mo na bang katabi si Mommy?''

''Gusto.''

''Ayun naman pala eh.''

''pero gusto ko din katabi si Daddy.'' Tsk! Ang hirap! Nagiging bias na yung anak ko. Mukang mas kakampi na to sa Daddy niya.

I saw Vester smiled. ''Why are you smiling Daddy?''

''Because your Mommy is cute when pouting.'' Nagulat ako at nag angat tingin nakita naman kaagad yun ni Vester kaya mas ngumiti siya, ngayon ko nalang uli siya nakitang ngumiti. Kasi halos lahat ng nakikita kong newspaper na siya ang laman. He was so damn hot at mukang antipatiko at the same time.

''I didn't pout.'' Tinikom ko ang bibig ko. Nararamdaman ko na din ang pag angat ng dugo sa ulo ko. Muka na ata akong kamatis. ''Daddy hindi ba tayo magmamall?''

''Busy ang Daddy mo.'' Yan ang tangi kong nasabi. Nagulat ako ng biglang ilabas ni Vester yung phone niya at may kinausap.

''TrIna. Cancel all of my schedules.'' Huh? Ginawa niya yun?!. ''Okay thank you.'' Ibinaba niya na ang call. ''Okay na. Punta tayo sa mall bukas.'' san kaya niya kami dadalhin?

''Dito ka ba magdidinner?'' Tanong ko kay Vester. Iginisa ko na yung mga sahog ko mamaya isusunod ko na yung baboy.

''Namiss ko din luto mo.'' He smiled again. ''10 years,'' he whispered. ''How old are you Trixie?''

''Four.'' she showed her fingers.

''Ang dami kong namissed nung ilang taon ka... I'll make it up to you tomorrow.''

.........

''Dinner is served.'' Sabi ko sabay nilagyan ng sa plato yung anak ko. Pero hindi pa din gumagalaw si Vester sa kinakaupun niya. ''Bakit di ka pa magsandok.'' tanong ko.

''I'm waiting.''

Luh?

''Arte. Ano to may sweldo ba ang pagiging servid---'' He kissed me on my cheeks. Napatili naman si Trixie at pumalakpak pa.

''Ayana ang sweldo para sa pagiging asawa mo.'' I blushed. I used my hair para matakpan ang pamumula ko.

''Pasalamat ka hindi ako pwedeng magmura.'' Sabi ko. ''May bata sa gilid ko, kung hindi yare ka sa akin.''

''Thank you Baby,'' patukoy niya kay Trixie. ''Is it sweet?''

''Yes, Daddy.'' She smiled and eats her food.

10 years... Bakit nung nakalimot na ako. Bigla nanamang bumabalik yung nararamdaman ko. Anak ng tipaklong ka talaga (YOUR FULL NAME) kahit kelan talaga marupok kang malala.