Proszę, dość!

Rozdział 8

Z dedykacją dla Dd_love18

Brązowowłosy chłopak wyszedł z pudła. Przeciągnął się, a jego kości wydały charakterystyczny dźwięk strzelania. Długi czas w niewygodnej pozycji zrobił swoje. Wyszedł z pudła rozglądając się po łazience. Duży prysznic. Zmieściłyby się pod nim ze trzy osoby. Dalej umywalka, biała porcelana, obok bidet. Nie zabrakło też wielkiego lustra. Było jeszcze kilka mebli ale już mniej istotny dla niego szczegół. Wszystko było idealnie czyste. Pamiętał, że musi uciec jednak perspektywa wzięcia normalnej, samotnej kąpieli wygrała z pragnieniem wolności na tę chwilę.

Jak dobrze być w końcu czystym. Umył się drogimi kosmetykami, które znalazł w tym miejscu. Musiał go kupić jakiś bogacz, bo normalnych ludzi nie stać na takie luksusy, a w dodatku posiadanie kilku niewolników. Jeszcze do niedawna sam wierzył że niewolnictwo zostało zniesione wiele, wiele lat temu. Jak się okazało jednak nie do końca. Czarny rynek ma swoje prawa i potrzeby.

Zauważył, że na szafce gdzie był ręcznik znalazły się też czyste ubrania. Wcześniej ich nie było. Zmarszczył brwi. Ktoś musiał mu wejść do łazienki gdy się mył. Jak to możliwe, że tego nie zauważył? Chyba zbyt bardzo pragnął normalnej kąpieli, normalnych warunków, aby skupiać się również na otoczeniu. Do głowy chłopca przyszedł pomysł aby teraz spróbować uciec.

Podszedł do okna i otwarł je. Zbyt wysoko. Spadłby łamiąc się. Ma zbyt zmęczone ciało aby się to mogło udać. Musi wymyślić inny sposób. Założył swoje nowe ubrania. Przyległe jeansy, czarna koszulka, pasek oraz bielizna. "Przynajmniej ciuchy są spoko" - pomyślał idąc do drzwi. Chciał pociągnąć za klamkę ale wahał się. Przypomniał sobie, że czeka tam inny niewolnik. Bał się tego widoku. To jak będzie wyglądał oznacza jego przyszłość w tym miejscu. Nie może jednak tak stać w nieskończoność. Czuł głód w żołądku oraz stres. Z szybko bijącym sercem pociągnął za klamkę, aby zmierzyć się z czymś czego się nie spodziewał