14 🖤 Çakırkeyif

6.1K 337 97
                                    

Keyifli Okumalar

🖤

Gelen mesajdan habersiz bir halde tezgahın üstünde otururken Kamer elindeki buz torbasıyla yanıma geldi.

Ayak bileğimin üzerine torbayı koyduğunda soğukluğuyla irkildim.

" Ah çok soğuk!"

" Buz ya ondandır." dedi yüzünde mimik oynatmadan ters bir sesle.

Ona baygın bakışlarla karşılık versem de yüzüme bakmadı.

Bir sorun varmışçasına sıkıntılı bir yüzle sadece buz bastırdığı ayağıma bakıyordu.

Bu istemeden de olsa beni de ciddileştirmişti.

" Silahın neden üzerindeydi?" dedim düz bir sesle direkt konuya girerek.

Bu soruyu birden sormuş olmama ben bile şaşırmışken o bir anlığına duraksadıktan sonra bana bakmamaya devam ederek dudağını ıslattı.

Bunu sorduğuma canı sıkılmış gibi bir hali vardı.

" Hep üzerimde." dedi sadece dudaklarını oynatarak.

Doğruyu söylemiyordu ve ben belki de ilk defa onu köşeye sıkıştırmak istiyordum.

Onu sadece bir defa silahla görmüştüm onda da namlunun ucu bana doğrultulmuştu.

O günden bu yana hiçbir zaman üzerinde silah gezdirmemişti. En azından benim gördüğüm kadarıyla.

Ne olmuştu da sadece çığlık attığım için tüm evi alt üst edip bu kadar endişelenmişti?

" Bunca zamandır ben neden fark edemedim peki?"

Kaşlarımı çatmış, alnına düşen saç tutamına dalgın bir halde bakarken gözlerini birden bana çevirdiğinde bu ona yakalanmışım gibi hissettirmişti.

Az önceki soğukluğa rağmen aramızda tuhaf, sıcak bir bakışma gerçekleşti.

Dudağının kenarı belli belirsiz titredi.
" Aklını başından aldığım için olabilir." dedi yüzünü yüzüme yaklaştırıp sır verircesine mırıldanarak.

Üzerimdeki etkisinin bilincinde olarak benimle dalga geçmekten zevk alıyordu.

" Ben ciddiyim Kamer." dedim bana geciktirici cevaplar verdiği ve haklı olduğu için sinirlenmeye başlarken.

Derin bir nefes alarak bundan sıkıldığını belli eden bir tavırla nefesini verip geriye doğru adım attı.

" Seninleyken arabada bırakıyordum, bugün unutmuşum. Oldu mu hanımefendi? " beni neredeyse azarlayacaktı.

Bu sertçe yutkunmama sebep olsa da geri adım atmadım.

" Ankara'dayken çok mu kullanman gerekti? O yüzden mi üzerinde unuttun?" dedim inatla kafamı dikleştirip yeni bir soru sorarak.

Normalde cevabını öğrenmek istemediğim her şeyi şimdi yüzüne çarpmak istiyordum.

Öfkeli hissediyordum.

Siyah İnciHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin