Siyah İnci

15 🖤 Bi tek ben

Keyifli okumalar...

Uçsuz bucaksız bir denizin ortasında Kamer'i bulmaya çalıştığım korkunç bir kabusun ardından gözlerimi açtığımda onu kollarımın arasında uyurken buldum.

Fazla hareket etmemeye çalışarak yatağımın yanındaki çekmeceye uzandım.

İçini biraz karıştırdıktan sonra yara kremini bulabildim. Önceki pozisyonuma dönüp Kamer'in ensesine doğru eğildim.

Gür saçlarının kapattığı yara izine bakarken farkında olmadan derin bir iç çektim.

Böyle bir olayın gerçekleşmiş olması canımı acıtsa da öte yandan beni öfkelendirmesine engel olamıyordum.

İntikamını misliyle aldığına emin olmasam sinir küpüne dönerdim herhalde.

Şimdi her gittiğinde acaba bu sefer başına ne gelecek diye korkuyla bekleyecek miydim yani?

Annem gibi mi olacaktım? Yıllardır kaçmaya çalıştığım geçmişime geri mi dönecektim?

Parmağımın ucuyla aldığım kremi yara izinin üzerine dikkatlice sürüyordum.

Çevirdiği tüm o tehlikeli işler için onun adına endişeleneceğimi hiç düşünmemiştim.

Sanki ne olursa olsun birinin başına kötü bir şey gelecekse o kişi Kamer olmazdı.

Akıl sağlığımın yerinde kalması için aynı şekilde düşünmeye devam etmeliydim.

Hem artık eskisinden de çok önlemler alınmaya başladığından emindim.

Ne kadar dikkat etsem de dokunuşlarım onu rahatsız etmiş olacak ki yüzünü yastığa daha çok gömdü.

İki gündür kafasının üstünde yatmamasından hala ensesindeki ağrının geçmediği belliydi.

Eminim ki bunun için bir doktora görünmemişti.

Uykulu haliyle başını sağa sola sallayıp elimden kurtulmaya çalıştı.

" Şş tamam Kamer mızmızlanma." dedim dayanamayarak.

Sonra niye bebeğim diyorsun diyordu bir de...

Farkın mı var be adam!

Yüzünü diğer tarafa dönünce yara izini daha rahat görebilmiştim.

Kremi çabucak sürüp kapağını kapattıktan sonra komodinin üzerine bıraktım.

Vücudumu yorganın altına sokup yüzüstü yatan Kamer'in sırtına sarıldım.

Saat hala erken olduğundan onu tamamen uyandırmak istemediğim için elimi saçlarının arasında gezdirmeye başladım.

Tekrar uykuya dalması işte bu kadar basitti.

Onun sıcaklığı beni mayıştırsa da kendimi tekrar uyuyamayacak kadar ayık hissediyordum.

Daha fazla oyalanmaya gerek duymadan yataktan çıktım.

Kısa bir duş aldıktan sonra üzerimi giyip mutfağa geçtim.

Kahvaltı hazır olunca Kamer'i uyandırmaya gideceğim sırada varla yok arası bir vuruşla tıklanan kapıya çevirdim adımlarımı.

Önünden geçmiş olmasam birinin geldiğini duyamayacaktım bile.

Pazar sabahının bu saatinde kimin geldiğini ve neden bu kadar sessiz olduğunu merak ederek kapı kolunu indirdiğim sırada kapıyla birlikte gelen Uygar neredeyse yere kapaklanıyordu.

Sendelese de son anda kendini toparlayıp düşmekten kurtulduğunda sessiz bir şekilde onu izliyordum.

Üzerini silkelermiş gibi yapıp boğazını temizledi.