Siyah İnci

3🖤 Balkon

Çekingen bir tavırla gülümseyip bir kaç adım attım.

Kamer suratını ifadesizleştirmişti.

Belki de tek gecelik bir ilişki yaşadığı kadının tekrar karşısına çıkmasını istemezdi?

Bu düşünceyle yutkundum.

Ya beni kovarsa?

İçimden bir ses Kamer'i bir sonraki görüşümün rüyalarım olacağını söylüyordu.

Kamer ifadesiz güzel suratını dikleştirerek elini uzattı.

" Merhaba Açelya hanım."

Zaten harika olan sesi bir de adımla birleşince hipnoz olmuş gibi baktım ona.

Elimi uzatıp elini hafifçe tuttum.

Ah umarım elim terlememiştir!

" Merhaba Kamer Bey. Tanıştığıma memnun oldum."

Dedim sonlara doğru imalı bir şekilde gülümserken.

Adıyla hitap edince şaşkınlıkla kaşlarını kaldırarak " Ben de." dedi.

Daha sonra, 'sonra görüşeceğiz' der gibi dudağının kenarını kıvırarak gülümsedi.

Elimi çekerken baş parmağıyla elimi okşadı.

Bu yaptığına oldukça şaşırmıştım.

Tanrım! Onu tekrar istiyorum...

Gözlerinde bir kaç tuhaf parıltı geçtiğinde başka birinin ona seslenmesiyle bakışmamızı kestik.

Ne yapacağımı bilemeyerek etrafıma bakındım. Nazif Bey'i görmemle yanına gittim.

İki dakika içerisinde yanımdan kayboluvermişti.

Sürekli birileriyle konuşuyor, iş ayarlıyordu.

Bu adam yorulmuyor muydu?!

Bir süre Nazif Bey ile daha sonra da iş arkadaşlarımla vakit geçirdim.

Birkaç şirketin bir araya gelerek birlikte iş yapabilecek departmanları tanıştıran bir nevi kaynaşma toplantısıydı.

Davet salonunun dışında kalan lavaboda makyajımı tazeledikten sonra çıktım.

Ben salona girmeden hemen önce Nazif Bey telaşla çıkıyordu.

" Bir sorun mu var Nazif Bey?"

Beni görünce mutlulukla gülümsedi.

" Ne sorunu olacak Açelya? Torunum dünyaya geliyor!"

En az onun kadar heyecanlanmıştım.

" Ah öyle mi? Çok sevindim adınıza!"

" Teşekkür ederim. Ben şimdi çıkıyorum. Sen istediğin zaman çıkabilirsin. "

Kafamı salladığımda hızla yanımdan uzaklaştı.

Demek Nazif Bey'in üç numaralı torunu da dünyaya gelmişti.

İç çektim.

Kollarımı göğsümde kavuşturarak davet salonunun kapısından içeriye doğru baktım.

Yapmam gereken bir iş yoktu.

Konuşabileceğim herkesle konuşmuştum.

Kamer'le bile...

Etrafa daha dikkatli baktım ama hiçbir yerde görünmüyordu.

Arkamı dönüp asansöre bineceğim sırada içeriden  yansımalı ışık gelen aralık bir kapı gördüm.