Fleuriste [Taekook]

-16-

Merhabaa

Bir anlık gazla kitabı bitiricem dedim de aşırı uykum geldi ama iki bölüm kaldı bilmiyorum dayanabilir miyim

•^•

Son birkaç haftadır sayısız kez geldiğim dükkanın önünde durdum. Okul çıkışları ilk uğradığım yer her zaman burasıydı. Arada bana Yoongi ve Hoseok eşlik etse de genel olarak hep yalnız geliyordum buraya.

İç çekerek cam kapıyı açtım ve çıkan ufak zil sesiyle içeri girdim. Taehyung hep yaptığı gibi kasanın arkasında duran sandalyeye oturmuş kitap okuyordu. Geldiğim zamanlar çoğunlukla benimle konuşmaz ve kitap okurdu. Bu durum beni kırsa bile sesimi çıkartmıyordum.

Çökmüş yüzüne bakmaya dayanamadığım için gözlerimi kaçırdım. Dükkan artık eskisi kadar canlı gözükmüyordu. Çiçekler yavaş yavaş solmaya başlamıştı.

Yutkundum ve dükkanın arkasında duran küçük kapıdan geçerek mutfağa girdim. Aslında burası mutfak denemeyecek kadar küçüktü. Kısa bir tezgah ve mini buzdolabı haricinde bir şey yoktu.

Buzdolabının üzerinde duran şişeyi aldım ve içine biraz daha su ekleyerek tekrardan içeri girdim. Taehyung göz ucuyla bana baktı ama sonra umursamadan kitabına geri döndü.

Uzun zamandır onunla göz göze gelmemiştim. Ne zaman ona baksam gözlerini kaçırıyordu. Bana bakmamaya yemin etmiş gibiydi. Neden böyle yapıyordu bilmiyordum. Sadece yanında olmaya çalışıyordum. Ondan istediğim teşekkür gibi kelimeler değildi. Zaten kendi isteğimle yanındaydım ama en azından bir kere gözlerime baksa olmaz mıydı?

Derin bir nefes aldım ve raflarda duran küçük çiçeklerin yanına gittim. Şişenin içindeki suyla abartmadan onları sulamaya başladım. Bu dükkanın solmaya başladığını görmek canımı yakıyordu.

"Bugün matematik sınavı olduk. Pek iyi geçmedi. Umarım çok kötü bir not almam." diye mırıldandım.

Her gün okul çıkışı ona günümü anlatıyordum. Büyük ihtimalle beni dinlemiyordu ama sadece onunla konuşmak istiyordum. Aramızdaki sessizliği sevmiyordum.

"Hoca Minyoun ile yaptığımız ödevi çok beğendi. Bir an beğenmeyecek diye çok korktum. Çok uğraşmıştık çünkü." diyip kıkırdadım ve bir üst rafa geçerek küçük küçük sulamaya devam ettim.

"Sus. Kitap okuyamıyorum." diyen sert sesiyle olduğum yerde dondum.

Haftalar sonra sesini duyduğuma mı sevinsem yoksa ilk kurduğu cümlenin bu olduğuna mı üzülsem bilememiştim.

Dudaklarım büzüldü ama sesimi çıkartmadan başımı salladım. Canım yanıyordu. Canımı yakıyordu ama onu anlamaya çalışıyordum. Annesini daha yeni kaybetmişti ve şimdi ona kızmaya hakkım yoktu.

Şişenin içindeki su bitince kapağını kapattım ve onu rafın üzerine koydum. Pembe koltuğa koyduğum çantamın yanına gidip içini açtım ve defterimi çıkardım.

"Al, işlediğimiz derslerin notları. Belki bir bakmak istersin." diyip gülümseyerek ona uzattım.

Taehyung okula gelmeyi bırakmıştı. Ailesinden kalan tek kişi babaannesiydi. Bu yüzden artık onunla yaşamaya başlamıştı ama kadının durumu kötüydü. Taehyung mecburen yeni bir yarı zamanlı işe girmişti. Oradaki işi bitince ise buraya gelip dükkana bakıyordu. Ne kadar yorulduğunu biliyordum. Ona yardım etmek istesem de bana izin vermiyordu.

Tek yapabildiğim sene sonu gireceğimiz üniversite sınavı için ona ders notlarımı getirmekti. Bana söylemiyordu ama çalıştığını biliyordum.

Uzattığım yeşil deftere bir süre baktı ama almak için bir hamle yapmadı. Dudağımı ısırdım ve yavaşça kasanın üzerine bıraktım.

Aklımdaki şeyi sormak istiyordum ama vereceği yanıt beni ölesiye korkuttuğu için cesaret edemiyordum.

Terleyen ellerimi pantolonuma sürdüm ve korka korka konuşmaya başladım.

"Taehyung, burada olmamdan rahatsız mısın?"

Ağzından çıkacak tek bir kelimeye bakıyordum şu an. Eğer beni yanında isterse, asla dibinden ayrılmazdım ama beni istemezse... İşte orasını bilmiyordum.

Taehyung'un kitabı tutan elleri sıkılaştı. Öyle ki parmaklarının beyazlaştığını görebiliyordum. Gözlerini bir süre kapatıp derin bir nefes aldı.

Cevap vermiyordu.

Gözlerimi dolu dolu ona izledim. Bana bakmasını her şeyden çok istiyordum.

Ne kadar süre sessizce o şekilde kaldık bilmiyorum ama en sonunda yavaşça çantamın yanına gittim. Onu omzuma attım ve son bir kez ona baktım. Belki beni durdurur diye özellikle yavaş hareket ediyordum.

Ben çıkıp gidene kadar bu saçma düşüncem devam etti.

•^•

Boynum ağrıyo
Mantık hataları falan varsa kusura bakmayın valla

🐯🐰