Kontrabida Life

Sabog # 33

[[[POV Angel]]]

"Eto pa dalhin niyo 'tong jacket baka kasi malamig na doon ngayon, mag-iingat kayong dalawa roon huh. Wala kayong kasamang matanda, Damon... H'wag gagawa ng kalokohan" Patuloy na bilin samin ni Tito Daniel, hindi ko naman maiwasan na mapangisi dahil baby na baby si Damon ni Tito.

"Dad I already know that, kanina niyo pa sinasabi 'yan... Uuwi pa naman kami, sa laki ng maleta mong pinadala parang ayaw mo na kaming pauwiin" Reklamo ni Damon kay Tito, isa pa 'to sa mga napapansin ko eh, mas naging close ang magtatay na 'to at feeling ko unti-unti na nilang nakakalimutan yung past issue sa pamilya nila.

Inabot ko yung luggage ko kay Damon kasi nga masyadong mabigat iyon para sa mga diyosang kagaya ko. But he just look at my luggage then look at me. 

"Ano ka Chicks? Pagbubuhatin mo ko niyan eh eto ngang akin hirap na hirap akong dalhin" He said to me and it can't be helped at napa-roll eyes na lang ako. Peste! Pinahiya ako kasisimula pa lang ng chapter.

"Tinitignan ko lang kasi baka naiinggit ka sa pink na hello kitty na luggage ko, i know you Damon... Inggitero ka, hawakan mo na alam kong naiinggit ka" I just suddenly teased him para hindi ako masyadong mapahiya, kapag kasi naaasar siya ay madaling nahahalata dahil namumula ang kanyang tenga.

"A-are you insane? Isaksak mo sa baga mo 'yang luggage mo" Sabi niya sakin and ramdam ko na ang inis sa kanyang boses.

"Stop that kids, sumakay na kayo sa kotse at ihahatid ko na kayo sa airport. Remember kids, behave. Show some manners when you are in Japan" Tito said on us at siya na ang nagdala parehas ng luggage namin ni Damon. 

"Ngayon ay napaniwalaan ko ng hindi totoo ang 'like father like son' na kasabihan. Ang gentleman ni Tito noh?" I said on him at tumakbo na ako, kitang-kita ko na kasi na sobrang inis na siya sakin.

"You Bitch!" Sigaw niya sakin at hinabol ako.

We're acting like a little kids that just playing around at sa loob-loob talaga namin ay sobrang excited kaming magbakasyon. Gusto ko man pasalamatan si Damon kasi naisip niyang isama ako sa bakasyon na 'to keysa mabagot sa bahay, pero h'wag na lang muna dahil baka lumaki ang ulo ng gago and siya naman ang mang-asar sakin.

Habang papunta kami sa airport ay napansin kong may binabasa si Damon, it look's like Japanese dictionary, tourist spot sa bansang 'yon and simple japanese sentences para saming mga turista. Siguro'y talagang maraming plano si Damon para sa bakasyon na 'to.

Binigyan naman kami ni Tito ng pera para panggastos namin pero si Damon ang naghahawak, mas responsable siya pagdating sa pera sabi niya.

"Damon, makakapunta ba tayong Akihabara? Gusto ko talaga makapunta ro'n" I explained on him.

"Akihabara seriously? We only have Three days vacation" Sabi niya sakin, Three days lang dahil ako talaga ang nagrequest na magpasko sa Pilipinas, uuwi kami sa Christmas eve.

"Sayang naman sa pagkakaalam ko maraming Pororo stuffs do---"

"We will go there"  Sabi ko na nga ba isa lang ang kahinaan ng lalaking 'to eh. Seriously? Ano bang mayroon kay Pororo eh ako nga kahit si Dora ay hindi ko nagustuhan.

"Bakit ba nagbabasa ka pa niyan? Hindi ka naman titira roon pero kung mag-aral ka ng Japanese language and culture eh boom boom pak! Pwede mo namang sabihin na 'Moshi moshi Bakero' na lang sa lahat ng makakasalubong mo" I said and eat Potato chips na nakapatong sa lap ko.

"Are you insane? Gusto mo bang ma-Persona non Grata tayo sa lugar na 'yon?" Sabi niya habang magkadikit na ang kanyang kilay.

"Relax Damon, pupunta kasi tayo doon para mag-enjoy at mag-relax hindi para i-pressure ang sarili mo sa maraming babasahin. So what kung maligaw tayo 'don, so what kung magmukha tayong tanga roon. As long as were enjoying then were having a fun vacation" Sabi ko sa kanya and eat my potati chips. Ayoko kasing makasama sa isang bonggacious na bakasyon ang taong pinepressure ang kanilang sarili sa walang kapararakan.

I suddenly glance at him then nakita kong nangiti naman siya.

"You know what, you have a point there," Sabi niya at ginulo na naman niya ang buhok ko. Itinago niya sa bag niya ang mga guide books "Pahingi nga!"

"Ano ba?! Ba't di ka bumili ng sarili mong snacks!" Sabi ko sa kanya, haler kalahati ng bagahe ko snacks ang laman, mahirap magutom deadly.

"Kds we're already here, tandaan niyo lahat ng sinabi ko. Just enjoy your stay there and don't forget to bring many pasalubongs when you come back" Tito said at binuksan ang likuran ng kotse para ibaba ang aming mga luggage.

Niyakap ko ng mahigpit si Tito Daniel dahil tatlong araw ko rin siyang hindi makikita. Lahat ng pagmamahal na hindi naibigay ng papa ko ay naibigay ni Tito sakin. Hindi man kami magkadugo pero he treated me like his daughter and only princess that's why I'm really thankful on him.

"You act like your going to die in Japan" Epal nung isa, palibhasa kasi lalaki kaya hindi niya maipakita na mamimiss niya ang dad niya. Sa bait ba naman ni Tito Daniel na 'yan dahil puro kapakanan lang ni Damon ang inisip niya.

"Trip to Japan nga ba o Trip to hell 'tong pupuntahan natin dahil parehas tayong may sungay at buntot" Sabi ko sa kanya.

"I'm not a bad guy, I just didn't care on idiot people around me"

"You care on me kasi pinapansin mo ko?" Sabi ko habang hinihila ko ang maleta ko and same on him.

"Mapagtiya-tiyagaan na" He said and put his shades on his eyes, it make him look cooler.

"To be honest pinagtiya-tiyagaan lang din kita bwisit ka! Ano ako tira-tira?"

"Tira LANG, kapag tira-tira iba na yun" He said at hinampas ko na lang sa kanya yung L.V. na shoulder bag ko, napakabwisit and dalas mambara.

Hanggang sa makasakay kami ng plane ay nagtatalo lang kami sa mga walang kwentang bagay, palibhasa wala rin siyang kwenta. Sobrang asar na asar siya kapag sinasabi kong mukhang unggoy si Pororo, It's Damon's greatest weakness... Si Pororo. May pang-blockmail na ko sayo para ilibre mo ko gago ka.

I put my earplug sa aking tenga and play a loud music para hindi ko marinig ang malakas na ugong ng paglipad ng eroplano. Napalingon ako kay Damon at naglalaro lang siya ng piano tiles sa kanyang cellphone and there's a earplug in his ears too.

Naglagay na lang ako ng eye mask sa aking mata nung maramdaman kong lumilipad na ang eroplano. I hate to admit it pero may fears of heights kasi ako. So at this moment I'm not really comfortable.

"Why your hands are shaking?" Sabi ni Damon noong tinanggal niya ang earplug ko sa aking tenga.

"Ikinokonekta ko ang puso ko kay God kaya tang ina ka h'wag kang magulo" Sabi ko at ikinuyom ang aking mga palad, I hate heights! Cursed that heights!

"Your just too childy, why don't you try to remove that eyemask and enjoy the view. Like what you've said earlier, we're going to Japan to have fun. Don't close your eyes, you will not see the beautiful things behind your fears" He explained on me pero puta nakakatakot talaga, hindi tatalab ngayon ang mga hugot lines na pinagsasabi niya.

Hindi ko talaga mapigil ang panginginig ng kamay ko sa sobrang takot, kung nandito lang ang kapatid she will hold my hand.

Naramdaman ko na lang na may mga luha na palang tumutulo galing sa aking mga mata, buti na almang ay naka-eyemask ako.

Habang nasa gitna ako ng pag-iisip ng mga bagay-bagay, naramdaman ko na lang na may mainit na kamay na humawak sa aking kamay, I will admit it binigyan nito ako ng kaunting relaxation pero hindi pa rin nawala ang panginginig ko.

"Hey bitch don't be scared, I'm here" He whispered on my ear and he intertwined his fingers on mine.

After that parang nagkaroon ng magic, parang feeling ko secured na secured ako when Damon is on my side... Magic na nawala ang panginginig ng aking kamay and it gives my heart a magical feeling.

***

Update done :) Happy 10k reads fellas :)