2. BÖLÜM

1.8K 78 24
                                    

Nasılsınız?

Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın.

⛓️


Zaman bir mahzene kapatılmış kolları da bağlanmış gibiydi.

Her acı her fırtına kendi koyunda diner.

Zaman süzülür avuçlarımızdan, ardımıza yığılır ve umut kuşun kanadında çırpınırdı.

Zihnimdeki düşüncelerle puslu puslu duruyordum.

Ben bugün bir karar verdim. Beni nasıl etkileyeceğini bilmeden o kararı seçtim.

Elimde bir kağıt parçası ve o kağıt parçasında yazan cümle.

"Müvekkilinin bindiği araç sence ne kadar güvenilir avukat? Altında bir bomba olabilir mi?"


Bu dünyadan bir canın yok olmasını isteyen bir cümle.

Kendi canımı tehlikeye atacak kadar mesleğime sarılmıştım.

Babamı kaybedişim gözümde bir filim şeridi gibi önümden geçerken, aynı durumu ikinci kez yaşamak istemediğimi fark ettim.

Kağıdı elimde hızla buruşturdum. Arabanın kapısını açarak bindim. Çantamı arka koltuğa attım.

Anahtarı taktım ve arabayı çalıştırdım. Otoparktan hızla çıkarken kemerimi takmam için beni uyaran sesin kulaklarıma doluşunu dinledim. Zaman kaybedemezdim. Kemerle uğraşamazdım.

Otoparktan çıktıktan sonra adliyenin önünden geçerken birkaç polis memuru gördüm ve onlara yaklaşarak camımı indirdim.

Nefes nefeydim "Memur Bey beni takip eder misiniz? Lütfen, çabuk olun. "Bağırışım bütün adliye önündekilerin bana bakmasına sebep olmuştu ama umrumda bile değildi.

Memurlardan bir tanesi arabama koşar adımla yaklaştı ve eğilerek göz hizama gelerek elini camın çıkış yerine koydu.

"Bir sorun mu var hanımefendi?" diye sordu. Benim acalem vardı bu adam ne saçmalıyordu?

Sinirle "Bir sorun olduğu için buradayım ya zaten!" diye bağırdım tekrar. Boğazım yırtıldı sandım.

Polis memuru elini havaya kaldırarak sakin olmamı işaret etti.

" Ben Avukat Meva Karagün. Şu anda müvekkilimin karakola gitmek için bindirildiği arabada bomba olma ihtimali var. Lütfen beni takip edin." dedim ve gaza basarak adliyenin önünden uzaklaştım. Bunu kim yapıyorsa ban karşı bilerek yapıyordu.

Yolda hızla ilerlerken karşımda çok fazla ilerleyememiş arabayla karşılaştım.

Daha da hızlanarak ona yetiştim. Ona durması için selektör yaparken araba aynı hızında yolda devam ediyordu.

Bu böyle olmayacaktı. Yanından hızla geçtim ve ilerledikten sonra arabayı yolda kaydırarak diğer arabanın önünü kestim.

Arabanın kapısını açtım ve dışarı çıktım. Hala hareket halinde olan araba biraz daha ilerledikten sonra durdu.

Arabaya, ayağımdaki topuklu ayakkabılarla koşarak yaklaştım.

Tam önünde durduğumda içindeki memurun bana sertçe baktığını fark ettim.

Arabadan inen memur tam karşımda durdu "Yine mi sen avukat?" diye bağırarak sordu.

Memurun yanından geçtim ve arabaya yaklaştım. Arabanın etrafında dolaşarak eğildim ve altına baktım.

MAHKUM (+18)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin