Uyarı: Yetişkin İçeriklidir. Çoğaltarak yayımlamak ve çalıntı gibi bir durum söz konusunda gerekli adli işlemler yapılacaktır.
-
"Dönüp dolaşıp bana geleceksen beklerim Meva. Beklemek kötü ama seni beklemek bu dünyada yaptığım ikinci güzel şey. Bir...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Adaletsizliklerin gerçekliği , şüphesiz benzer bir sevgi tarzının ruhumda harekete geçireceği kötü eğilimleri engelleyen gururu , aklın o meyvesini zamanından önce geliştirdi .
Doğayı sevdiğimi bilen annem bana bahçeye çıkmayı yasakladı .
Babam , kendi özgür düşünceme engel olarak istediğim mesleği yapmama engel oldu .
Hayatım hep cezalarla geçti . Bir yere hep mahkum edildim .
İlk mahkum oluşum ailemle birlikte yaşadığımız ev olmuştu .
Babam beni odama mahkum etmişti . İlk cezamın sebebi ; arkadaşlarımla oyun oynarken , arkadaşımın kırmış olduğu bir saksı vardı ve bize saksıyı kimin kırdığını sordukları zaman anlamıştım ki kimseden cevap gelmeyecekti . Kurtarma duygusu muydu bilmem ama o gün arkadaşımın suçunu üstlenmiştim .
Komşumuz bana güzel bir azar çekmiş daha sonrasında ise yetmiyormuş gibi annem ve babama da haber vermişti .
Eve geldiğim zaman annem bana defalarca bağırmış , babam eve geldiğinde ise " Bu lanet olası çocuk başımıza yalnızca dert açacak ! " demişti.
Annem de uyandırdığım tiksintiyi belli eden bu sözler karşısında , onları güvensizliğe ve hayal kırıklığına uğrattığımı anlayarak korkunç bir duyguya kapılmıştım .
Okulda da evde olduğu gibi içime kapanıp ,bir daha o arkadaşlarımla hiç bir araya gelmemiştim .
Onlarda beni sormamışlardı zaten .
Şundan birkaç gün öncesine kadar bana gerçekten değer veren bir insan olduğuna dair umudum yoktu . Bir insan istediği kişiden değer görünce kaldırımda öylece yaşam savaşı veren çiçeğe bile gülümsüyordu.
Fakat o gün diyorum ki iyi ki de o adamı vurmuşum ve Allah onu benim karşıma çıkarmış.
Şu hayatta gördüğüm en güzel şey olabilirdi . O da kendi canına kıymayı seçmişti.
Benim yüzümden olmuştu .
Hayatta hiçbir şeyden kaçmayan ben ilk defa ondan kaçmıştım .
Ölümden hiç korkmamıştım . Çünkü zaten ölümün kendisiydim . Defalarca öldürmüştüm ve buna avukat gelene kadar devam ediyordum . Ama şimdi ölümden korkmayan ben onun ölmesinden korkuyordum .
