Ara vermeyi düşünürken bir anda tutkuda 2. sıraya ilerledik sıralamamın düşmesini istemiyorum o yüzden ara vermeyi erteledim diyelim
İyi okumalar🩰
Altıma kot pantolon üzerime ise beyaz crop giyip tüm düğmelerimi açtım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Zil sesiyle kapıya ilerledim ve kolu çekerek görebilmek için geriye gittim. Ulaş'ı gülümseyerek süzdüm, o da beni baştan aşağı süzüp yutkundu ve sonra yüzüme odaklandı.
Babam ne tepki verirdi? Kötü bir tepki verirse Ulaş bozulurdu, babama ne dediğimi bilmiyordu bile.
"Ulaş" dedim aceleyle ve içeri girmeden kolunu yakaladım. "Bence bu iyi bir fikir değil."
Kaşlarını kaldırdı. "Nedenmiş?"
Sıkıntıyla nefes verdim."Babama seni birnevi erkek arkadaşım diye tanıttım çünkü. Yani öyle değil işte. Ama dedim bile. Tam erkek arkadaşım da demedim aslında yani ben sana sormadan böyle bir şey demek istemezdim ama kim diye sordular ve babam benim uzun süredir kimseyle konuşmadığımı biliyor şaşırdı işte ben de söy-"
"Özgür." dedi. "Nefes al güzelim. Sorun değil ben de babana bunu belli etmek için içeri girmek istiyorum zaten. Sakin ol sorun değil."
Göz kırpıp içeri yürüdüğünde ağzım açık arkasından baktım. Bu ciddi düşünüyorum demek miydi?
Hızlıca arkasından sürüp ben de içeri geçtim. İlk annemin yanına gidip eline nazik bir öpücük kondurdu.
"Hoşgeldin yakışıklı." dedi annem
"Hoş buldum efendim nasılsınız?" Annemle kısaca konuşup babama baktı. Babam beklediğimin aksine gülümsüyordu.
"Hoşgeldin oğlum" dedi samimice. Bu samimiyetin ikimizin arasındaki ilişkiden kaynaklanmadığını biliyordum. Kazadan sonra babam Ulaş'tan ne zaman bahsetse oğlum derdi.
"Hoş buldum." dedi gülümseyerek.
"Otursanıza biraz."
Ulaş bana çaktırmadan baktığında sen bilirsin der gibi omuz silktim. Koltuğa oturunxa ben de tekerlekli sandalyemi koltuğun yanına çekip babamla Ulaş'a döndüm.Hiç beklemeden sohbet etmeye başlamışlardı bile.
