9

1K 60 35
                                    

Yorum yapmayı ve vote vermeyi unutmayın iyi okumalar 🐢💘

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Yorum yapmayı ve vote vermeyi unutmayın iyi okumalar 🐢💘

Deniz

Yaklaşık 3 yıldır bu evdeydim ama son iki haftadır bu kadar huzurlu hissettirmemişti. Evin içinde bazen ruh gibi bazen aşırı neşeli bazen de krizlere giren Kerem varken kendimi aşırı huzurlu hissediyordum.

Bu şartlarda olmasa daha iyi olurdu tabi ama neyse.

Çalan kapıyla elimdeki kitabı kapatıp koltuğa koyarak ayağa kalktım. Kapıua geldiğim de kim o demeden açmıştım. Karşımda gördüğüm çocuk tanıdık geliyordu ama asla çıkaramıyordum.

"Buyrun?"

"Ben. Kerem'e bakmıştım. Sizde kaldığını söylediler."

"Kimsiniz? Arkadaşı mı?"

Çocuk kafasını yavaşça sallayıp dudaklarını yaladı.

"O. İyi mi?"

"Düzeliyor. İçeri gelip görmek istersen.."

"Hayır. Onu görecek kadar cesaretli değilim."

Anlamaz bakışlarla ona bakarken nereden tanıdığımı hatırlamıştım. Kerem eve çıktığı ilk gün evinde olan çocuktu bu.

Çocuk dolan gözlerini elinin tersiyle sildi.

"Ben böyle olacağını düşünmemiştim. Paketi alıp gideceğini.."

Lafını bitirmeden yakalarına yapışıp dışarı taraftaki duvara yapıştırdım sırtını.

Sinirle ve sesimin seviyesini kontrol edemeyerek "Ne dedin sen?" dedim.

"Yemin ederim bir tane vermiştim. Kalktığında paketi alış gitmiş. Böyle olsun istemedim."

"Bir tanesi bile birini bağımlı yapabiliyor puşt herif. "

Tam yükselmiş yumruğu yüzüne indirecektim ki arkamdan gelen sesle durdum.

"Deniz?"

Karşımdaki çocuğun yakasını bırakıp bir adım geriye attım ve Kerem'e döndüm.

"Uyanmışsın."

Bakışlarınk benden çekip duvara yapıştırdığım  çocuğa baktı.

"Onur? Gelmişsin."

Kerem gülerek karşımdaki çocuğa yaklaştı ve ona sıkıca sarıldı.

"İki haftadır seni bekliyorum ben."

Onur denen çocukta Kerem'in beline kollarını sarıp sıkıca sarıldığında kendimi orada bir fazlalık gibi hissetmiştim. İkisine de bir şey söylemeden içeriye girerek banyoya geçtim.

Ellerimi lavobonun mermerine dayayıp derin nefesler almaya başladım. Dolan gözlerimdeki yaşlar bir bir akarken düşündüğüm tek şey onu bu duruma düşüren illeti veren kişiye benden daha yakın olmasıydı ve iki haftadır her anında ben yanındayken onun onu düşünmesiydi.

Deniz&Kerem//bxb Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin