Dinsdag, 15:30
De school is bijna uit en ik wiebel op mijn stoel van ongemak. Ik moet al zo'n half uur naar de wc en meneer Galle heeft zo te zien leedvermaak. Kon hij me nou niet naar de wc laten gaan?! Wanneer de bel gaat spring ik als eerste op om het lokaal uit te rennen. Onderweg kom ik Jesse tegen. Een niet on-knappe ouderejaars die altijd wel te vinden is voor een praatje. 'Hey Linde, ik wou je ie...'
'Ik moet echt héél dringend naar de wc. Het spijt me echt héél erg. Dus bye, hou je goed!' roep ik hem zijdelings voorbij. Je kan je niet bedenken hoe opgelucht ik ben wanneer ik eindelijk op de toiletbril zit. Mijn blaas stond gewoon op knappen. Ze zouden meneer Galle aan moeten klagen wegens marteling, denk ik terwijl ik de deur toeklap. Ik ga voor de spiegel staan en check mijn make-up nog even terwijl ik mijn handen was. Buiten zoek ik ijverig mijn tas door naar een pakje kauwgom. Ik spring op van de schrik wanneer iemand me een tikje op de schouder geeft. Eerst denk ik dat het terug een geest is en ik zet me al krap voor de schok die gaat komen, maar dan blijkt het Laurens gewoon te zijn.
'O sorry, het was niet mijn bedoeling je te laten schrikken,' zegt hij.
'Geeft niet hoor,' antwoord ik kalm. 'Is er iets?'
Hij kleurt langzaam rood. 'Euh, zou je soms, eh zin hebben om op een date met me te gaan?' vraagt hij aarzelent.
Die vraag had ik niet verwacht. Wat was dit toch vandaag? Wil iedereen nu iets met me of zo? Eerst wil Quinten mijn lippen kussen en nu Laurens die op een date met me wil. Erg storend vind ik die aandacht nu wel niet, maar ik was nu niet bepaalt op zoek naar een vriendje. Ik was van plan geweest af te wachten tot ik de ware tegen zou komen, maar misschien is niemand uit zichzelf de ware. Misschien ontplooit een gewoon iemand zich wel tot de ware. Twijfelent kijk ik richting Laurens. Hij is nu niet bepaalt onaantrekkelijk. Die mooie gebruinde huid past mooi samen met zijn donkere ogen en hazelnootbruine haren. En over status is er ook al niet te klagen. Hij is van de populairste jongens van mijn klas. Mijn moeder zou er trouwens niks op tegen hebben als ik mijn eerste date kreeg. Integendeel, ze zeurt al maanden dat ik een jongen naar huis mee moet brengen.
'En?' vraagt hij schouderophalend wat hem best wel sexy maakt.
'Tuurlijk ga ik met je mee op een date!' floep ik er enthousiast uit.
Zijn ogen beginnen te stralen. 'O wauw dat is geweldig. Ik stuur je vanavond de details, goed?'
'Is goed,' zeg ik met een fijn glimlachje.
Mijn leven staat op z'n kop...
JE LEEST
Ghostgirl
HumorHallo, mijn naam is Linde. Mijn leven is...apart. Buiten dat ene 'aparte' eraan is alles eigenlijk vrij normaal. Een lief gezin, aardige mensen op school en de knappe buurjongen die altijd charmant naar je zwaait wanneer je 's ochtends in je kamerja...