8. Bölüm: "Kurşun"
O an ne tepki vereceğimi bilememiştim. Şaşırmalı mıydım yoksa hiç umrumda değilmiş gibi mi yapmalıydım. Bildiğim tek şey şu an o kız buradaydı ve bu Miran'ın bahsettiği kızdı.
Arkadaşı? Eski bir arkadaşı? Veya sevgilisi?
Neyiydi tam olarak bilmiyordum ama bir şeyiydi işte. Sen niye taktın ki buna bu kadar Reyyan? Anlamadım.
"Ne işin var burada?" Miran'ın sinirli sesini duyunca hiç kimseye bakmadan ona doğru dönmüştüm. O ise ellerini belimden çekmiş daha sonra Azra'nın karşısına dikilmişti.
"Nil," dedi Azra. "Beni davet eden o'ydu." Saçlarını arkaya atarak "görmeyeli baya değişmişsin." dedi. Azra Miran'a biraz yaklaştı ama Miran geri çekildi.
"Benim kardeşimin doğum gününde senin olmanı istemiyorum. Hemen def oluyorsun buradan!" Sesi tüm Midyatta yankılanıyordu.
"Abi ne demek oluyor bu?" Nil sessizliğine son vererek konuşmaya başlamıştı ve sesinde öfke hissetmiştim. "Benim arkadaşımla nasıl böyle şekilde konuşursun? Tamam anladım onunla ilişkilerini bitirmiş olabilirsin ama bu benim de bitirdiğim anlamına gelmiyor. Ve Azra buraya benim arkadaşım olarak geldi senin eski nişanlın olarak değil!"
Nişanlısı mı dedi o?
Nişanlısıymış...
Acaba neden ayrılmışlardı? Sebep neydi? Aman bana ne!
"Bak Nil," dedi kardeşini yanına çekerek. "Sinirlendirme beni doğum gününde kardeşim."
"Ne olur? Sinirlendirirsem ne olur Miran Aslanbey? Evden falan mı kovarsın beni? E tabi sende alışkanlık artık. Alışmışsın sana sığınan, desteğine ihtiyacı olan insanları sokağa bırakmaya."
Nil'in doğum günü artık bir kaos meydanına dönmüştü.
Umarım kaoslardan zevk alan sadece ben değilimdir.
"Reyyan," adımı diyar duymaz sesin sahibine döndüm. Yaren yanıma yaklaşıp kolumu çekiştiriyordu. "Burası birazdan patlayacak gibi. Gitsek mi ya?"
"Dur bir Yaren! Bekle iki dakika." Nil ve Miran arasında sessizlik ve öfkeli bakışlardan başka bir şey yoktu. Nil galiba ilk kez abisine böyle bağırıyordu ama pişman da değildi.
Alışmışsın sana sığınan, desteğine ihtiyacı olan insanları sokağa bırakmaya.
Burda ne kastetmişti?
Kimi kapıya koymuştu Miran?
"Nehir," Ayaz Demirel Nil'in yanına gitmişti. "Boşver, senin doğum günün bugün. Böyle şeyler için kendini üzme."
Alooo dur bi ortalık zaten karışık!
"Kaosa doydunsa gidelim mi canım kuzenim?" Dönüp ona kısık sesle bir şeyler söyledim. "Bela mısın Yaren! Sal beni. Sen git ben sonra gelirim."
"Birlikte gideriz beklerim seni artık napayım!"
"Susarak beklersen iyi edersin."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SEVDA MASALI (REYMİR)
Fanfic"Üzüldüm." "Ne için?" "Bu yer, bu toprak yıllardır senin gibi güzel bir kızdan mahrum kalmış."
