SEVDA MASALI (REYMİR)

18. Bölüm: "Eski Sevgili"

18. Bölüm: "Eski Sevgili"

Mesajın sahibini tanımıyordum.

Bana Yaren hakkında ne söyleyebilirdi ki?

Telefon numarasına tıklayıp onu aradım.

"Selam," dedi karşıdaki ses. Bu ses bana bir yerden tanıdıktı.

"Kimsin?" diye sordum.

"Bence tanıyorsun. Mert vardı ya hani otelden," dediği anda onu tanımıştım.

"Bana bu mesajı sen mi yolladın?"

"Evet," diye yanıtladı. "Kısa keseceğim senin için. Başına gelen tüm bu şeylerin sorumlusu senin kuzenin."

"Biliyorum," dedim. "Her şey Yaren'in başının altından çıktı zaten."

"Ondan bahsetmiyorum," dedi.

"Ne?" Şoka uğramıştım. Ne demek ondan bahsetmiyordu? "Kimden bahsediyorsun?"

"Azat," diye yanıtladı. Azat. Azat abi'm.

"Senelerdir sana aşık. Başından beri Midyat gelmene karşıydı. Sen Miran'la tanıştın, sonra ona aşık oldun. Yaren senin casusun gibi bir şeydi. Kısacası Yaren de belki Miranla evlenmek için yanıp tutuşuyordu ama Azat olmasaydı bunu asla yapamazdı. Azat seni Miran'dan uzak tutmak için araya Yaren'i soktu. Ne garip bir abi bu değil mi? Sevdiği kız için kardeşini feda ediyor.".

"Sen ne saçmalıyorsun?" kelimeleri çıktı ağzımdan.

"Yeterince anlattım bence," dedi ve ardından telefonu kapattı. O anın şokuyla ne yapacağımı bilemiyordum.

Başından beri yaşadığım her şey kuzenim denilen Azat abi'm yüzündendi.

Kapı çaldı, cevap vermedim. Karşı taraf da cevabımı umursamıyormuş gibi kapıyı açıp içeri daldı.

"Uyuyor musun?" Miran. Bu hikayede hep Miran'ı suçlardım ama içlerinde benden sonra en masumu o olabilirdi.

"Hayır," dedim. "Uyku tutmadı."

Kapıyı kapattıktan sonra "beni de tutmadı," dedi. "Ne yapsak? Film falan mı izlesek?"

"O neden?" diye sordum. Tanıdığım insanların bu kadar garip olması bazen beni çok yoruyordu.

"Hiç öylesine," dedi.

"Seni anlamakta zorluk çekiyorum," diye itiraf ettim. "Bazen bana çok iyi davranıyorsun bazense çok kötü. Bazen cidden bu adam beni seviyor diyorum, bazense benden nefret ediyor. Anlamıyorum Miran, sen kimsin?"

Gülümsedi. "Kötü birisi değilim, ama sen hep kötü zamanlamaya denk geliyorsun. Senin kalbini kırmak istemiyorum. Ayrıca seni sevmesem seninle evlenmek için çabalamazdım."

Itirafı yüzümde tebessüme sebep olmuştu. Onu affedebilirdim ama ona güvenemezdim.

"Az önce öyle demiyordun ama.. Aşağıda."

"O zamanda sinirlı zamanımdaydım."

"Bence sen hep sinirli zamanındasın."

"Son dönemlerde evet," dedi. "Özellikle Yaren konusundan sonra kendimin bile tanıyamadığı bir adama dönüştüm."

Yanıma yaklaşıp karşıma oturdu. "Özür dilerim," dedi. Daha sonra bana daha da yakınlaştı. Dudaklarımız arasında çok kısa bir mesafe vardı. Onu öpmeyi özlemiştim. Her şeyi yok sayıp onu öpebilirdim.

Ben bu hakta düşünürken o daha fazla düşünmedi ve dudaklarını dudaklarıma yaklaştırdı. Dudakları dudaklarımla birleşti. Onu ve onun öpüşünü özlemiştim. Belki yine yaptığım bir hataydı ama şu an bu umurumda bile değildi. O yanımda olsun yeterdi.