missing memory, sirius orion black.

#3#

Aria Potter

Hayatta her zaman iyi bir aileye doğmazdınız. Özellikle ben, iyi bir aileye doğma şansımı kullanamamıştım.

Hepsi James-kibirli-lanet olası-Ağabeyim-Potter yüzündendi.

"James son kez söyleyeceğim iksir kitabımı ne yaptın?!"

Aşağı kattan bana bağıran sesiyle göz devirdim. "Ne bileyim ben senin kitabını? Biraz sorumlu ol da kitabının yerini bil!"

Göremese bile omzumu silkip tekrar yatağımın altına eğildim. Açıkça haklıydı. Ben hiçbir zaman sorumlu bir kız olamamıştım. James de benim gibi sorumsuzdu, ama en azından o titizdi.

Ben ise kirli ortamları temizlemek yerine ona temizlettirmeyi seviyordum. Tabii James buna tembellik diyordu.

"En son sendeydi ya! Kitabımı ver yoksa senin kitabını alırım!"

Merdivenlerden gelen ayak sesleri ile kapımın açılması arasında kısa bir süre vardı.

James, dağınık saçları ve kaymış gözlükleri ile odama girdi ve diyeceği şeyi için açtığı ağzını kapattı, iğrenmiş gözlerle odama baktı. İğrenti ifadesi yüzüne de yansırken bu sırada odam belki de ilk defa temizdi.

"Sen bu odanı temizlemiyor musun? Her yer pis."

"James odam zaten temiz."

Bana döndü ve elimdeki iksir kitabını gördü. Gözlerini büyütüp bana atılırken ona asamı kaldırdım.

"Sakın bir adım daha atma Potter. Benim iksir kitabımı verene kadar bu bende kalacak."

Gülümsedi, elimdeki asaya baktı ve "Bir yıl evde eğitim görmüş olabilirsin, ama ben de o yılda Hogwarts'ta 4.sınıftım," dedi. Bu kadar rahat olması beni çıldırtıyordu.

"Ah, ne tesadüf, ben de 3 yılımı İlvermony'de okudum. Ama sonra, Hogwarts'a gidecekken kim yüzünden ölüm tehlikesi atlattım ve okula gitmem bir yıl yasaklandı acaba?"

Kaşlarını çattı ve alt dudağını büzdü. Bir an gerçekten üzüldü sanacaktım. "Bak, o gerçekten kazaydı. Sadece sana Pati ile yapacağımız şakayı göstermek istiyordum."

Hafızam bir şeyleri zorlarken kaşlarımı kaldırdım."Pati? Patiayak, Şu Remus Lupin mi?"

Aniden yüzünü düzeltti ve asasını çıkartıp bana doğrulttu. "Seni hadsiz! Nasıl onların isimlerini karıştırırsın? Sana kaç defa anlatmadım mı onları? Nasıl Patiayak'a Remus Lupin dersin sen?" Sesi kızgın, hayal kırıklığı ve belki de biraz eğlence doluydu.

Kaşlarımı çattım ve elimdeki iksir kitabı ile pencereye yaklıştım. Tek elimle pencereyi açarken asamı hâlâ ona doğru tutuyordum. Gözlerini gözlerimden ayırmadan kitabını pencereye doğru tuttum.

"Ne bileyim ben Patiayak kim? Arkadaşların ile ilgilenmiyorum. Hem çeneni kapatmazsan kitabın aşağıyı boylayacak."

Derin nefes aldı ve asasını indirdi. En azından şimdi ara yol bulacak gibi görünüyordu. "Tamam, ama bari Patiayak'ı gerçekten unuttuğunu söyleme. Lütfen, bu ihaneti kaldıramam."

Elini kalbine götürüp yalandan gözyaşlarını sildiğinde ona karşı gözlerimi devirdim ama sonra aydınlanma yaşadım ve gözlerimi büyütüp ona bağırdım.

"Hatırladım! Patiayak Peter Pettigrew'di!"

Sağ gözünün seğirdiğini gördüm ve biraz tırsmaya başladım. Ama ben bir kızdım ve her zaman bir çıkışım vardı.

"Anne! Oğlun benimle uğraşıyor!" Annem ve babam James'in bana olan şakasının sonuçlarından sonra artık ona karşı beni daha fazla koruyorlardı.