benim iklimim incitmez seni [b×b]

•on beş

bi de bayıl istiyosan umut

umut:
ekin nerdesinn

yağızda mısın hâlâ

ekin:
yok çıktım az önce eve geçiyorum

fatih:
büşra gitmiş mi?

enes:
1 saat önce gitti

ozan:
erken gitmiş?

enes:
öyle oldu

fatih:
bir sorun yok değil mi?

enes:
yok galiba

umut:
aha kesin bir şey olmuş

yine neye trip attı acaba büşra hanım

enes:
yazıyor...

çevrimiçi.

ne alaka

fatih:
lan cidden bir şeyler olmuş

enes:
yok bir şey ya boş verin

ekin ben uyuyacağım anahtarın var değil mi

ekin:
var var

gelirim zaten 10 dakikaya

fatih:
uyuyacak mısın

sen bu saatte asla uyuyamazsın ki

ozan:
bir şeye üzüldüğü zaman ya da bir şeyleri düşünmek istemediği zamanlar uyur

umut:
enes'i her konuda bu kadar iyi tanıyor olman da biraz şov bence ya

ekin:
bu duruma hâlâ şaşıran var mı

dünyanın en unutkan insanı olmasına rağmen bir tek enes'e dair ayrıntıları hiçbir zaman unutmuyor

enes:
çocukluk arkadaşıyız ya normal değil mi

ekin:
kanka sorun şu ki

bazen kendisiyle ilgili şeyleri de unutuyor?

enes:
yazıyor...

çevrimiçi.

ozan:
şu an konu benim unutkanlığım mı arkadaşlar

enes de uyumaya gidiyordu zaten tutmasanıza çocuğu

umut:
iyi uykular öpücüğü ister misin enes

😽😽

enes:
önce bi cevap verseydim keşke amk

umut:
zaten izin verecektin

enes:
yoo

umut:
hani bana çok aşıktın 🥺

enes:
kaynak götün galiba

umut:
alındım gücendim

ozan:
umut bokunu çıkarma bence

umut:
bunlar da çok gergin ha hiç şakaya gelemiyorlar

fatih:
bence de sen şansını çok zorlama kardeşim

umut:
iyi be sustum

enes:
ben gidiyorum artık iyi geceler

ozan:
iyi uykular

fatih:
iyi uykular kanka

enes çevrimdışı.

fatih:
ekinnn