KABANATA 05

26 4 0
                                    

ONE month after my break up with Drake.

Still, the memory is as fresh as the double plus A meat in the market.
Two weeks after our dramatic seperation my family finally knows that we broke up. Ilang araw kase silang nangungulit na isama si Drake sa outing ng pamilya kasama ang mga Oregon at buong trabahador sa bahay.

Inis dahil sa kakulitan nila, nasabi ko ng hiwalay na kami ng lalaking hinahanap ng mga ito. Mukha naman silang hindi nagulat pero naginarte pa ang dalawang ginang na nalulungkot sa sitwasyon ko.

Dahil alam na rin nila ang kalagayan ko, hindi ko na tinago ang lungkot na yumayakap sa akin. Nagaalala na si mommy sa mga pinaggagagawa ko pero hindi ako nakikinig sa mga babala ng mga ito. Ano kung mapahamak?

I'm sure Johhans will rescue me. He will definitely come and save the damsel in distress Raia. Kakaiba din ang lalaking iyon. Sa dami at laki ng kumpanyang hinahawakan nito parang kasing laki lang ng langgam ang turing niya dito. Paano't halos lahat ng oras niya ay nakabantay sa akin. Kawawang Oregon Incorporation at Birtham Properties ang ceo nila ay nagpapakasasa lang sa buhay at sumasama lang sa aking mag bar hopping.

Okay na rin ang presensiya niya, atleast may free driver at butler ako. He always obey my orders and follows my bidding. Kaya lang killjoy siya if someone hook up on me nor I hook up with some man. Overall, his existence is a big advantage for my wasted life.

Hindi ko alam kung uto-uto lang ba siya o kung ano pero minsan talaga nakakainis na ang pagsunod sunod niya sa akin.

"Aren't you tired acting like my tail, Johhans?" I ask showing my irritated expression.

"Why? Are you tired acting like my master?" His voice sounds like he wants me to be more irritated to him.

"Do I act like one?" Disbelieve was strain in my tone.

"Dont you think so?" Sarcasm is audible in his question. Hmm.

"I conclude that I do." Tipid kong tugon.

"How can you say that? You're just playing and hovering around wherever you are." Iniinis niya ako. I know, the flow of our conversation is nonsense. At talagang naiinis na ako.

"I didn't say it, I agreed to your statement kuya Johhans." Seryosong saad ko. Giving emphasis to the word kuya to wreck Johhans mood.

"So, I'm your Kuya now?" He now talk in his authoritative with baritone tone. Wow, is he threatening me with a simple question?

"You are always my kuya. Five years age gap remember?" Panggagatong ko pa sa sitwasyon.

Sa loob ng dalawang linggo naming magkasa, take note, oras oras. I find out that he hates to be called kuya, by me. Sa iba naman walang nagbabago sa reaksyon ng mukha niya, pero kapag ako na ang tumawag sa kanyang kuya, ganito siya,  magsasalubong ang kilay, kukunot ang noo, at hahaba ang nguso bago ako samaan ng tingin at tarayan.

"Age doesn't matter." His eyes are away from me. There's odd in his tone that I can't decipher but Im sure of one thing, he is talking about something.

"Age matter, that is why I'm showing you my respect. Kuya." Saad ko na ikinatingin nitong muli sa akin at muli akong ginawaran ng taray. Wow. This imbecile man.

"Enjoy your night Raia and I'll enjoy mine." He stated and rise in his seat.

I hurriedly stand up and face him unbelievably. For the first time he decided to leave the hell out of me alone. That was a fast change of mind. Ilang beses ko na ba siyang pinagtulakang iwan akong magisa? Marami na! It's a good thing actually but why the hell I am against his descision?

OREGON BROTHERS 1: Exil Johhans - LOSE MY LOVETahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon