sende tutuklu kaldım | ayber

üç | gerçekler

Bölüm Sözü: "Ben bu yeryüzünde havasızlıktan boğulurken sen geldin,nefesim oldun."
Bölüm Şarkıları: "Emir Can İğrek-Gönül Davası"
"Suzan Hacigarip&Yasir Miy&Çağan Şengül-Yol"

Tokattan sonra Aybike Berk'in yanağından makas aldı.
"Acıdı mı tatlım? Kıyamam."
Kız lavabodan çıktı.
Donup kalmıştı Berk. Oyun muydu hepsi? Canı yandı. Aybike'nin attığı tokat ya da onu rezil edecek olması değildi canını yakan. Canını yakan Aybike'nin ona yakınlığının da oyunun bir parçası olmasıydı.

'Beni sevdiği için yakınlaşmamış benimle. Benden nefret ediyo. İntikam için benimle yakınlaşmayı göze alacak kadar nefret ediyo hem de.'

Gözlerine dolan yaşlarla kendini sıktı. Aynaya bakıp elini dudağına götürdü.

'Yalandı.'

Yaşadıkları o büyülü şey yalandı. Elini tutan sıcacık eli, yumuşak bakışları, Berk'in dudaklarının içine hapsolmuş dudakları... Sana güvenmek istiyorum... Ben sana inanıyorum Berk... Hepsi yalandı. Kızgın değildi ama. Hakkı yoktu ki kızmaya. Eğer başkası olsaydı, ondan intikam almak üzere olan, onu kandıran, elinde onu rezil edecek görüntüler olan bir başkası olsaydı Berk o kişinin kabusu olurdu. Ama ona bunu yapan Aybike'ydi... Konu Aybike olunca Berk'in tüm sistemi çöküyordu. Kızamazdı ona.

'Ne bekliyordum ki? Beni affedip koşup boynuma atlamasını mı? Haklı. O görüntülerle her ne yapacaksa yapmakta haklı.'

Yaşadıkları birkaç saniyeden sonra kafasındaki bazı şeyler netleşmişti.
'Aşığım ona.'
Aklına gelen yeni bir düşünceyle ise yine küçücük bir umuda tutundu.
'Belki beni rezil ederse bana olan öfkesi azalır ve benim de onun kalbini yeniden kazanabilmem için bir şansım olur.'
Berk düşüncelerinden kurtulup Aybike'yi az önce öptüğü yere kısa bir bakış atıp lavabodan çıktı.

Aybike'den
Aybike erkekler tuvaletinden çıkar çıkmaz kızlar tuvaletine girdi. İçeride kimse yoktu. Aynada dudaklarına baktı. Planı istediği gibi gerçekleşmişti. Bir de kalbinin atış hızını ayarlayabilseydi keşke. Aşırı hızlı atıyordu ve Aybike sakinleşmeye çalıştı. Şuan tek düşündüğü intikam olmalıydı. Duygularının öne geçmesine izin veremezdi. Kameraya baktı ve zaferle gülümsedi.

-FLASHBACK-
"Çok teşekkür ederim Mazlum abi ya. Şu biyolojici değişik değişik ödevler veriyo. Şimdi de kamerayla etraftaki yaşamları çekip inceleyecekmişiz. Nereden bulacaksak sanki?"
"Tamam kuzum dert etme, bak burda Mazlum abin var. Benim iki ay önce çalıştığım teknolojik ürünler dükkanında hediye etmişlerdi bunu. Ben de kullanmıyodum, öyle boş boş duruyodu evde. Sana nasipmiş."
Neye ihtiyaçları olsa Mazlum'da mutlaka bulunuyordu. O yüzden kamerayı da ödev bahanesiyle ona sormuştu.
"Tekrardan çok sağol Mazlum abi. Ben ödev bitince getiririm. Sana da mahcup oldum."
"Ayıp ediyon fıstığım, istediğin zaman verebilirsin sorun yok. He ama o incelediğin yaşamları ben de bi izlemek isterim tabi."
"Olur olur tabi Mazlum abi" dedi gülerek.
"Ben gideyim o zaman hastaneye."
"Ben de akşama doğru uğrayacam tekrar. Nasıl şimdi Orhan abi? Daha iyi mi?"
"İyi iyi. Dinleniyo bugün, yarın taburcu olacak."
"İyi. Dikkat et kuzum kendine. Görüşürüz."
"Görüşürüz."
Plan belliydi. Sabah okulda kimsenin görmediği bir anda erkekler tuvaletine girecek ve gizli bir yere kamerayı yerleştirecekti. Sonrasını ise Berk'in hamleleri belirleyecekti.
-FLASHBACK SON-

Aybike lavabodan çıktı ve sınıfa geçti. Berk ile ya da kuzenleriyle karşılaşmak istemiyordu ama ders başlayacaktı ve öbür türlü daha çok dikkat çekerdi. Sınıfa girdiğinde Berk ile göz göze gelmemeye çalıştı.