sende tutuklu kaldım | ayber

sekiz | hayal

Bölüm Sözü:"Sen gidersen benden geriye ne kalır ki sen bana hoşça kal diyosun?"
Bölüm Şarkıları:"Seksendört-Ölürüm Hasretinle
Emre Aydın-Hoşçakal"

Berk, kucağında kanlar içindeki kızın bedeniyle yere çökmüştü. Tolga ise silahın gerçek olduğundan habersiz bi şekilde korku dolu gözlerle Aybike'ye bakıyordu. Ömer'e yaşattığını yaşıyordu şimdi. Berk olduğu yerde boş boş bakan Tolga'ya bağırdı.

"Ne bakıyosun öyle ambulansı arasana! Aybike nolur dayan güzelim, lütfen dayan."

Berk gözyaşlarını tutamazken Aybike güçlükle konuşmaya çalıştı.

"Berk..."

"Tamam bebeğim, nefesini tüketme boşuna. Hastaneye gidicez birazdan iyi olcaksın tamam mı?"

Aybike'nin vücudu hissizleşmeye başladığında Berk'in kollarını sıkan elleri de gevşedi ve gözleri kendiliğinden kapandı.

"Hayır, HAYIR! Kapatma! Güzel gözlerini kapatma Aybike lütfen, yalvarıyorum sana."

Berk'in ağlaması daha da şiddetlenirken sesi duyanlar da oraya gelmişti. Oğulcan konuştu.

"Noluyo gençler? O silah sesi neydi öyle?"

Berk'in kucağında yatan kızı görmesiyle oraya koştu.

"Aybike! Kim yaptı kardeşime bunu, noldu?"

"Ben yanına yetişmeye çalıştığımda vurulmuştu çoktan.

"Yetişemedim. B-ben koruyamadım onu."

Asiye ile Ömer de korkuyla beklerken ambulans geldi.

Hastaneye giderlerken Oğulcan annesiyle babasına da haber vermişti. Gelir gelmez de genç kızı ameliyata almışlardı.

"Noldu kızıma Oğulcan ne silahı, oyunda gerçek silah mı olur?"

Berk etrafındakileri ne duyuyordu ne de konuşabiliyordu.

Tek derdi Aybike'ydi ve onu kaybetmekten ölesiye korkuyordu.

"Nolur bebeğim, lütfen bırakma beni. Yalvarıyorum sana, lütfen beni bırakma aç gözlerini nolur. Sensiz nefes alamıyorum. Boğuluyorum böyle. Beni sensizliğe mahkum etme nolur. Ben sana daha hislerimi anlatamadım ki. Evet sen inanmasan da kaç kere sana seni sevdiğimi söyledim. Ama uzun uzun anlatamadım hiç. Oysaki benim hayallerim vardı. Sen benim omzumda yatıyosun, yanımızda da Cango. Ben sana hayranlığımı anlatıyorum. Sen de beni dinliyosun. Bu hayallerimi benden alma Aybike nolursun. Aç gözlerini birlikte gerçekleştirelim hepsini."

Berk'in gözleri ağlamaktan kıpkırmızı olmuştu. Hayatında ilk kez bu kadar ağlıyordu. Hayatında ilk kez biri için ağlıyordu.

Oğulcan'ın bağırmasıyla ortamdaki sessizlik bozuldu.

"Ya anne baba niye kimse bi şey söylemiyo? Benim kardeşim içerde ne halde kim bilir neden kimse bize bilgi vermiyo?"

"Oğulcan, annem, sakin ol kuzum. İyileşecek kardeşin. Doktorlar da birazdan bilgi verirler bize."

Şengül arada çaktırmadan Berk'e bakıyordu. Ne çok ağlamıştı kızı için. Bi şeyler olduğunu sezdi ama bunun yeri ve sırası değildi.

Tolga'nın mahcup şekilde yanlarına gelip Aybike'nin durumunu sormasıyla Berk kontrolünü kaybetti.

"Ben gerçekten çok özür dilerim. Silahın gerçek olduğunu bilmiyodum. Üzgünüm."

"Üzgün olsan nolur lan? Üzgün olsan nolur?!"