Chapter 14
"Tapos ko na!" Vince shouted.
Narito kami sa condo ko at tahimik akong nanonood ng movie. Hindi muna ako nagsulat ng ilang araw dahil sinunod ko ang list ko ng mga gusto 'kong panoorin na movie. I only watched for fucking two days at heto si Vince tapos agad basahin 'yun story na sinulat ko.
Kagabi, tulog na ako pero siya nagbabasa pa 'rin. Ewan ko ba kung anong nakain neto at biglang nahilig sa pagbabasa. I even heard him crying and sniffing last night!
"Gago, nakakakilig ka naman magsulat! Dedicated ba 'yon sa 'kin? Siguro ako 'yung guy na insipiration mo doon sa story mo , 'no? Shocks, nakakaiyak naman. Mahal na mahal mo talaga ako." Sunod-sunod niyang sabi.
Sa sobrang inis ko, binato ko siya ng unan.
"Siraulo ka ba? Action 'yung genre niyan. T'saka hindi ikaw 'yon, 'no! Masyadong gwapo 'yung main lead ng guy diyan. Isa pa, serious type siya!" Sigaw ko sa kaniya.
Ang genre kasi ng sinulat ko ay action-romantic. Basta si guy ay mysterious and serious type. There is a lot of things he is hiding. That he's a fucking owner of an organization. Who fight and willing to save all people. Then he met a girl and everything became different.
Lumapit siya sa 'kin at sinamaan ako ng tingin. Nilakihan ko naman ang mata ko at pinandilatan 'rin siya.
"Ah, ganoon?" Nanghahamon na sabi niya at mas lumapit pa sa 'kin.
"Oo, bakit?!" Sigaw ko.
Tuluyan siyang lumapit at kiniliti ako bigla sa baywang. Nakaupo ako sa kama at nanonood sa laptop kanina. Buti na lang at naiwas ko agad ang laptop ko, kung hindi baka naihagis ko 'yon.
Sa tagal naming nagharutan, hingal na hingal kami nang bitawan niya ako. Hindi niya ako tinigilan dahil gumanti ako sa kaniya, hindi ako papayag na ako lang ang kawawa dito, 'no!
Ngayon nakahiga kami sa kama ko at pinaglalaruan niya ang buhok ko.
"Date tayo?" He suddenly asked.
Then we went on a date. We decided to go on Laguna.
Habang nag-aayos ako, biglang may tumawag sa kaniya. I looked at him curiously as he answered the call.
"Ha?" He answered, confused. "May lakad ako ngayon, eh. Wala ba talagang magsusundo d'yan?" he said. "Sige, ako na bahala. Oo, susunduin ko."
"Ano 'yon?" tanong ko nang maibaba niya ang tawag.
"Kailangan ko sunduin si Ivan." Sabi niya.
Umalis na kami pagkatapos ko mag-ayos. Si Ivan, 'yung kapatid niya, susunduin daw namin dahil walang magsusundo.
We we're waiting now outside the school and looking for Ivan. Madaming nang students na lumalabas, and after a few minutes, nakita na namin si Ivan kasama ang teacher niya ata.
"Ivan!" Tawag ni Vince sa kaniya.
I saw how the kid's eyes sparkled when he saw his brother. He immediately ran and went to us.
"Kuya!" He shouted then he hugged his brother.
The teacher went to us and smiled.
"Ivan did great today, as always." She said and smiled.
Lumaki ang ngiti ni Vince. "Wow! Ang galing mo naman!"
Habang pauwi kami, ang daming kwento ni Ivan sa 'min. Kahit hindi kami madalas magkita ni Ivan, close kami. Sabi ni Vince, natutuwa raw si Ivan kapag nakikita ako. Ako 'rin naman, natutuwa. Pagkatapos, pumunta na kami sa bahay nila. Nang nasa tapat na kami, hindi ako gumalaw o kumilos.
YOU ARE READING
This Love
RomanceLife Series #2 You want to be recognized by someone you like, but you don't want to be noticed by someone who doesn't want to pay attention to you and you can't do anything because you badly like them. You want the person you like to pay attention o...