Wiersze z nikąt

Porzucenie

To takie smutne czuć się porzuconym.
Tak wielkie nadzieje miałam,
A teraz co?
Nic.
Nadzieja zgasła jak nad ranem gaśnie księżyc na niebie.
Czuję się smutna,
Ja ptak porzucony w lesie.
Jestem tylko przystanią na twojej drodze.
Muszę zawsze być w tym samym miejscu,
A tak strasznie chciała bym być łódką.
Jestem falą na oceanie.
Zwykła fałda wody,
Która zaraz się rozpłynie jak lód na patyku.
Chciała bym mieć rożek,
Żebym rozpuszczona chociaż mogła istnieć.
Wszystko mnie zdradziło.
TY chmurko biała i ty słońce,
Które mnie już nie odwiedzasz.