Laboratuvarın kapısını tıklattın ve sessizce içeriye süzüldün. Elindeki dosyaları masaya bıraktın.
"Bulabildiğim bütün evraklar bunlar Mr.Banner. Başka bir isteğiniz var mıydı?" dedin gülümseyerek.
Bruce önündeki ekrana bakarken sessizce mırıldandı. Kaşlarını çattı ve sana doğru hafifçe kafasını kaldırdı.
"Şu... Şu formüle bakabilir misin? Dakikalardır uğraşıyorum, kaçırdığım yeri de bulamıyorum."
Saçlarının arasına taktığın gözlüğünü çıkarttın ve dikkatlice gözüne yerleştirdin. Rahatlaması için elini omzuna koydun ve yanındaki sandalyeye oturdun. Dikkatlice formülü incelerken kaşlarını çattın. Birkaç dakika inceledin. Sonunda bulduğunda heyecanla ayağa kalktın.
"Buldum! Mr.Banner, tam şurası." Parmağınla gözden kaçmış işlemi gösterdin. Sana minnetle baktı.
"Ah! Gözümden kaçmış olmalı. Teşekkürler Y/N. Çok iyi bir asistansın." dedi utangaç bir gülümsemeyle.
"En iyi asistanınız benim değil mi? Biliyordum. En iyisi olduğumu biliyordum." dedin heyecanla. Bruce ise kızaran yanaklarının tatlılığını izlerken yüzüne dalmıştı.
Gençtin, zekiydin, başarılıydın. Güzeldin, hem de çok güzeldin. Bruce'un aksine sosyal bir kişiliğin vardı. Bütün olaylara pozitif bakar herkesi mutlu etmeye çalışırdın.
Senden etkilenmişti. Sana hayrandı. Kişiliğine, karakterine, sana her şeyinle hayrandı. Tek yapabildiği uzaktan izlemek ve ufak anları seninle birlikte geçirmekti.
Ona gülümsemen kendisini şanslı hissetmesini sağlıyordu.
"En iyisi sensin. En iyi kızım sensin." diye mırıldandı gülümseyerek. Duymadığını düşünüyordu ancak çok net duymuştun.
"Aman Tanrım! Mr.Stark'a kahve götürecektim. Umarım geç kalmamışımdır." Hızlıca yerinden sıçradın ve ufak bir baş selamı verip koşarak laboratuvardan çıktın.
Gece saat on iki - bir civarı yavaşça ışıkları yanan laboratuvara indin. Bruce ve Tony'nin bilim asistanı olduğun için kulede onlarla birlikte kalıyor, gündüz işlerine yardım ediyordun. Geceleri ise... Geceleri mesaiye dahil değildi.
"Mr.Banner? Hâlâ uyumadınız mı?" Gözlerini ovuşturdun ve karşısındaki sandalyeye oturdun.
"Çok mu ses çıkardım? Özür dilerim." Mahcup bir şekilde gülümsedi ve kafasını önünden hafifçe kaldırarak sana baktı.
"Ah, hayır. Kendim uyandım. Uyumadığınızı görünce sizi kontrol etmek istedim. Kaç saattir uyumuyorsunuz? Bu kaç?" dedin parmağınla iki yapıp gözünün önünde sallarken.
"Hâlâ görebildiğimden eminim ve 28 saati doldurmak üzereyim." dedi saate bakarken.
Şaşkınlıkla açılan gözlerin, kızarmış gözleriyle kesişince ağzından küçük bir inilti çıktı.
"Kendinizi öldürmeye çalışıyorsunuz. Bu kadar saat ayakta kalmamalısınız. Lütfen kalkın Mr.Banner. Siz de bir insansınız uykuya ihtiyacınız var." dedin ona doğru yaklaşarak. Kolundan tuttun ve ayağa kaldırdın.
"Ne yapıyorsun Y/N?" Şaşkınlıkla açılan gözleri gözlerinin içine bakıyordu.
"Sizi böyle bırakacağımı sanıyorsanız yanılıyorsunuz. Uykusuzluktan ölmenize izin veremem. Sadece birkaç saatliğine uyusanız olmaz mı?" Durdun ve gülümseyerek yüzüne baktın. Yenilgiyle kafasını salladığında başarının verdiği mutlulukla kolunu yeniden yakaladın ve aynı kattaki yatak odasına çıkardın.
Yatağına yerleşen adama son kez baktın ve iyi geceler dileyip dışarı çıkacakken sana seslenilmesiyle duraksadin.
"Ben... Uyuyamıyorum Y/N, bunu yapmasam olmaz mı?" dedi en kısık ses tonuyla. Arkanı döndün ve yatağının yanına geldin ve yanına oturdun.
"Bazen yanında birinin olması rahat uyumanızı sağlar. Mesela ben çocukken oyuncak ayıma sarılarak uyurdum ve asla korkmazdım. Kötü kabuslarımdan korkarak uyandığımda beni koruduğunu düşünürdüm." dedin kısık sesle.
"Belki de bu gecelik oyuncak ayı yerine beni tercih edebilirsiniz... Uyuyun Mr.Banner. Ben buradayım." Sesin çok yumuşak ve şefkatli çıkıyordu.
" İstersen yorganın altına girebilirsin. Üşümeni istemem." Onu onayladın ve yavaşça yorganın altına girdin. Yüzünü ona doğru dönerek yattın.
"Tatlı rüyalar." diye mırıldandın. Bruce ise çoktan gözlerini kapatmış, rahatlatıcı kokun sayesinde gevşemislşti. Arada bir kıvırcık saçlarını okşayan ellerin bir zaman sonra uykuya dalan bedenin yüzünden saçların arasında kalmıştı.
Beraber uyuyakalmıştınız.
‡‡‡‡
Boş derste yaşam belirtisi göstermek amacıyla taslak bölümü atıyorum. İyi okumalar.
