Marvel İmagine

Bucky Barnes

Issız sokağı ayak seslerin dolduruyordu. Çok hızlı koşuyordun bu yüzden nefes nefese kalmıştın. Arkana baktın ve sana yetişmek üzere olduğunu görünce artık kaçış yolunun kalmadığını anladın. Buna inat koşmaya devam ettin.

Kolunu tutan el seni sıkıca sardı. Dirseğini karnına geçirdin. Hâlâ seni sıkıca tutuyordu. Ayağını, ayağının arkasına koydun ve sertçe ittin. Sırt üstü yere düşerken seni de kendisiyle birlikte yere sürükledi. Kollarından kurtuldun ve sola doğru yuvarlandın. Belindeki silahı çıkardın ve yerdeyken ona doğru uzattın. Ayağını kaldırdı ve silahına vurdu. Senden uzağa fırlayan silahını alamayacağını anlayınca ayağa kalktın ve bacağına yerleştirdiğin bıçağı çıkardın.

"Yaklaşma. Bucky." dedin ismini büyük bir korkuyla telaffuz ederken. Gülümsedi.

Ona doğru adım attın ve bıçağı göğsüne saplamak için kaldırdın. Yan döndü ve kaldırdığın bıçak metal koluna değdi. Elini geri çektin. Bu sefer bıçağı karnına saplayacakken koluyla seni engelledi. Elinden fırlayan bıçak yüzünden küfür ederek geriye doğru cekildin. Hazırlıksız yakalandığın için yanında sadece bunlar vardı. Silahın ve bıçağın senden uzaktaydı ve silahlı Bucky'ye karşı hiçbir şansın yoktu.

Bucky sert bakışlarını yüzünde gezdirdi ve silahı sana doğru uzattı.

"Yap. Hadi öldür beni." dedin büyük bir cesaretle. O anlık Bucky'nin dudağının kenarında ufak bir gülümseme oluştu.

"Hiç mi korkmuyorsun?" dedi tek nefeste. Omuz silktin.

"Yıllar sonra karşındayım. Gerçek kimliğini öğrenmişsin ve doğal olarak beni öldürmek istiyorsun. Savunmasızım, yap şunu." dedin meydan okurcasına.

"Haklısın. Sizin yüzünüzden kış askeri oldum. Senden intikamımı almak isteyebilirim. Sonuçta kış askerinin sevgilisiydin, benim değil."

Yüzün düştü. Sözlerinin seni bu denli yaralamasından nefret etmiştin.

"Öldür beni. Daha fazla katlanmak istemiyorum."

Uzattığı silaha doğru ilerledin ve silahın namlusunu başına dayadın. O an şunu fark etmiştin ki Bucky'nin silah tutan eli titriyordu. Gözlerini kapattın ve silahın patlamasını bekledin. Silah yavaşça alnından inerken gözlerini açtın. Gözlerinin içine bakan adamın gözlerini görünce eski günleri hatırladın.

Bucky hala sevgiye aç olan o adamdı. Kış askeri iken bile sana titreyen gözlerle bakardı. Bakışlarındaki sevgiyi görünce hafifçe gülümsedin.

"Beni affediyor musun?" Büyük bir umutla bakışları sertleşen adama baktın.

"Ben senin gibi merhametsiz bir insan değilim Y/N. Git ve özgürce hayatını yaşa. Seninle yüzleştim. Artık hayatımda bir yerin yok."

‡‡‡‡

Sanırım bu bölümün devamı gelebilir. İster misiniz?

Bu arada Enemies to Lovers serisi yapmak istiyorum. İstediğiniz karakterleri yazarsanız sevinirim. Öpüyorum iyi gecelerr.