ဒီေန့ မနက္ ကြၽန္ေတာ္ ေစာေစာ ထလိုက္သည္။ ေနြး အိမ္ကို သြားရမွာမို႔လို႔ ကြၽန္ေတာ္ သိပ္ကို တက္ႂကြေနသည္။
ဒီေန့ အေျဖရေအာင္ ေတာင္းရမွာပဲ။
ကြၽန္ေတာ္ သူ႔ကို ဖြင့္ေျပာထားတာ ဒီေန့နဲ႔ဆို ၅ ရက္ ရိွၿပီ။
အဲ့ေန့က သူနဲ႔ကြၽန္ေတာ္ အိမ္ကို အတူတူ ျပန္လိုက္ပို႔ရတဲ့ေန့။
ခြန္းက အေစာႀကီး ျပန္သြားလို႔ ကြၽန္ေတာ္ သူ႔ကို လိုက္ပို႔တဲ့ေန့။
"ေနြး ငါ နင့္ကို ေျပာစရာ ရိွတယ္"
"အင္း ေျပာေလ။ ဘာေျပာမို႔လဲ ? "
"ငါေလ ... ငါ"
ေခ်လာသမ်ွ၊ တည္ၿငိမ္လာသမ်ွ အက်င့္ေတြက ဒီအခ်ိန္ေရာက္မွ ဘယ္လိုျဖစ္လဲမသိ။ စကားေတြပင္ ထစ္ေနမိသည္။
"နင္ဘာျဖစ္လဲ လင္းရဲ့"
"ငါေလ ... ငါ နင့္ကို ခ်စ္တယ္ ! "
ကြၽန္ေတာ္ သူ႔ဘက္ကို လွၫ့္ၿပီး ေျပာလိုက္တယ္။
သူမသာ တစ္ခါတည္း ျငင္းလိုက္မလား၊ စိတ္ပဲ ဆိုးသြားမလားဆိုတာ ေတြးပူရင္းနဲ႔ေပါ့။
တကယ္လို႔ တစ္ခါထဲ ျငင္းခဲ့ရင္ဆိုၿပီး စိတ္ကို ျပင္ဆင္ထားေပမဲ့ တကယ္ျငင္းလိုက္ရင္ ကြၽန္ေတာ္ ေနရာမွာတင္ လဲက်သြားႏိုင္သည္။
"ဟမ္ ? နင္က ငါ့ကိုခ်စ္တယ္ ဟုတ္လား"
"အင္းေလ"
ကြၽန္ေတာ္ မ်က္စိစံုမိွတ္၊ ေခါင္းငံု႔ၿပီး ေျပာလိုက္သည္။
"မျငင္းလိုက္ပါေစနဲ႔။ အရွင္ဘုရား"
ႏိုင္ငံျခားမွာ ေနခဲ့တာလဲ ျဖစ္လို႔ ဘုရားကို ဦးခ်ယံုေလာက္သာ လုပ္ျဖစ္တဲ့ ကြၽန္ေတာ္က အေရးႀကံဳမွ ဘုရားကို ဆုေတာင္းေနမိသည္။
"ဟက္ ! နင္ကလည္းဟယ္ ... ရည္းစားစကားေလး ေျပာတာကို ႏွလံုးေရာဂါ ရေတာ့မဲ့ အတိုင္းပဲ ျဖစ္ေနလိုက္တာ ခ္ခ္"
ေနြး လင္းအျဖစ္ကို ရယ္ခ်င္လာတာနဲ႔ပဲ ေျပာလိုက္မိေတာ့ သူက မ်က္ႏွာငယ္နဲ႔ ျဖစ္သြားရွာသည္။
"မသိဘူးေလ။ နင္ စိတ္မ်ားဆိုးမလား။ တစ္ခါတည္းမ်ား ျငင္းပစ္လိုက္မလားလို႔ေပါ့။ ျငင္းေတာ့ မျငင္းပါနဲ႔ဟာ။ တကယ္လို႔ နင္ အခ်ိန္ယူခ်င္ေသးရင္လဲ ငါ ေစာင့္မွာပါ"
VOUS LISEZ
No More Pain, Please (Season-1) {Completed}
Roman d'amour⚠ Tomboy x Lesbian ⚠ Font: Unicode + Zawgyi Genre: A little Drama, School life Start date: 1.10.2021 End date: 8.4.2022 ဒဏ်ရာတွေပဲ။ မနာကျင်ရပဲ နေမလား အချစ်ရဲ့။ ဒါပေမဲ့ မင်း ဖန်ဆင်းတဲ့ ဒဏ်ရာတွေကိုး။ ဒဏ္ရာေတြပဲ။ မနာက်င္ရပဲ ေနမလား အခ်စ္ရဲ့။ ဒါေပမဲ့ မင္...
