Ne yapacağımı bilmeden, acı içinde kıvranan ve sürekli ağlayan kıza baktım. Onun geleceğini görmüştüm ve kehaneti ağladığımdan dolayı yarım kalmıştı. Hayvanların dünyasına göre bir kehanet görmemiştim. Aksine bu kızın geleceğini görmüştüm. Kıza ağrı kesiciler verdiklerinden sonra, uyuya kalmıştı.
Herkes yanından ayrılırken, onun yanına yaklaştım ve onun yanında oturarak, solgun yüzüne bakmaya devam ettim.
Çok özür dilerim. Hepsi benim hatam. Yaşayacağın ihanet dolu hayat da benim hatam. Özür dilerim Hannah.
Onun için ne yapmalıyım? Nasıl vicdanımı sustura bilirim? Şuan ölmek istiyordum. Aklıma bir anda tılsım gelmişti. Rüzgarda önüme gelen tılsım resmen gözümün önüne geliyordu. Bir anda kendimi kızın, kafasına yaklaşırken buldum. Ona hayatlarımdan birini mi vermeliyim? İlk kez bir kedi bir insana hayatlarından birini verecekti. Bu ne gibi sonuçlar doğuracaktı? Bedenim sanki kendi kendine hareket ediyordu.
Tırnaklarımdan birini çıkarıp, kızın kulağının arkasına sembolü çizmeye başladım. Canının yakmasını istemiyordum. Ardından elimi ısırarak bir kaç damla kanımı, kızın kulağının arkasında, çizdiğim tılsıma damlattım. Küçük bir ışık belirdi ve anında kayboldu. Sanırım başarılı olmuştum. Ona hayatlarımdan birini vermiştim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yırtıcı
FantasyBir kehanet yazılır.. Bir insan hayvanların dünyasına bir ışık gibi doğar. Peki bu ışık tehlikeli mi?
