Bir anda kafama bir ağrı saplanırken, gözlerim kararmıştı ve kehanet kaldığı yerden, devam ediyordu. Kız öldüğünde, tapınağın portalından geçecekti.
Tapınakta belirdiğini görüyordum. Bu kız bizim dünyamıza gelecekti. Ve sonra bir kurt ile olan aşkını gördüm. Kurtlar soğuk hayvanlar. Ona yardım etmeliyim. Bir kurtla aşk yaşaması öyle kolay olmayacak.
Gördüğüm kehanetten sonra, ayağa kalkıp kızın açıkta kalan camından ayrıldım ve koşarak, portalın olduğu mağaraya gittim. Vakit kaybetmeden portaldan geçtiğimde, zorlukla nefes alıyordum. Kedilerle ilgili bir gelecek görmemiştim. Gördüğüm kurdu da tanımıyordum. Zamanlarımız farklı olduğundan, o kız neredeyse yüz yıllar sonra buraya gelecek. Benim yüzümden hayatı mahvoldu ve bunu düzeltmeliyim. Bu yerde mutlu olmasını sağlamalıyım. Bunun için, yapmam gereken tek şey var.
O insan için bir kehanet yazmam. Ama bu yazdığım kehanet yırtıcıların olacak. Doğruları yazacağım. Kedi kralı ne yaparsa yapsın, umurumda değil. Masaya yakınlaştım ve yerime oturdum.
Halsiz bir şekilde, gördüklerimi hatırlamaya çalışıyordum. Bayılacak gibiydim. Biraz daha dayanmam gerekli.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yırtıcı
FantasyBir kehanet yazılır.. Bir insan hayvanların dünyasına bir ışık gibi doğar. Peki bu ışık tehlikeli mi?
