Sabah uyandığımda ömer hâla uyuyordu barış ağlamaya başlamıştı acıkmıştı çocuğum hemen kucağıma aldım ve emzirdim.
Barışım artık 6 aylıktı ve artık gülebiliyor, ve tuhaf tuhaf az da olsa bişeyler demeye çalışıyordu. O an neler çektiğimiz aklıma geldi. Ne badireler atlattığımız, artık ömere kızmıyordum düne nazaran daha sakindim. Kimse bizim aramıza giremezdi hele o pis cadaloz asla giremezdi.
Barışımı bu aralar çok ihmal ediyordum ama herşey baban için oğlum, bizim için
Barışa zaten bakıcak bir sürü insan vardı gündüzleri ben olmadığım için mama yiyebiliyor, geceleri ise ben emziriyordum.
Anneanne, dede sinan beyin annesi öykü.. hepside çocuğumla özel özel ilgileniyordu.
Kalktım ve duş aldım saat daha erkendi ama uykum kaçmıştı bi kere giyinme dolabının önüne geçtim ve özene özene kıyafet seçtim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Üzerimi giyindim ve ömeri uyandırmak için yanına gittiğimde ömer zaten yatakta yoktu.
Barışın beşiğide boştu beni beklemeden aşağı mı inmişlerdi.
Her neyse bir iki fıs parfümümüde sıktım ve aşağı indim.
Herkes uyuyordu anlaşılan çünkü ortalıkta kimse yoktu
Barışa ve ömere baktım onlarda salonda koltukta oynaşıyorlardı. Yanlarına gittim barış babasıyla öyle mutluydu ki şen kahkahalar atıyordu bu da ömeri daha da keyiflendiriyordu.
Ö: Yine mi açık olmuş o kıyafet ne D: Ha yok ya o kadar da şey yapmasak Ö: Ney D: Yani canım ı-ı şey olmasa bu kadar Ö: Bayılıyorum senin bu hallerine D: Ya eşekk
Eve gelen yeni hizmetli ise kahvaltı hazırlıyordur.
Defne kalkar ve kadının yanına gider.
D: Merhabalar kolay gelsin hoşgeldiniz
Hizmetli: Hoşbulduk efendim
D: Yok yok abla hiç öyle resmi konuşmalara girme ben takmam öyle şeyleri ben defne der ve elini uzatır
Hizmetli: Bende hanife,kızım.
D: Memnun oldum hanife abla ben sana yardım edeyim
