Defne ve sinan, seda eve gelirler şuan hâla fransadalar.
Defne bebeği kucağına alır ve odaya emzirmeye çıkar.
D: Annem benim sen ne güzelsin öyle hazır değilsin bu hayat için özür dilerim annem babanı göremediğin için
Bebek huysuzca kıpırdanır. Defne bebeği emzirir ve yatağa yatırmayla ağlayan bebeği defne tekrar kucağına alır. Ve sıkıca sararak aşağı inerler.
Se: O kadar mutluyum ki bebeğin adı ne olucak D: Düşünmedim ki S: Cidden ya ne olucak yiğenimin ismi
D: Ben bi isim düşündüm ama siz ne dersiniz bilmiyorum
S: Neymiş Se: Ayyy ne olucak ne
D: Barış der ve oğlunun kulağına 3 kere barış der.
Se: Ayy harika bi isimmm S: Süperr...defne yiğenimi az versene D: İyi al ama düşürme sakın çocuğumu S: tamam yaa düşürür müyüm ben paşamı oyy gel bakim amcasının paşası
Se:Ayy nasıl güzel buu
Bebek👇🏻
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
D: Öyle cidden der ve burukça tebessüm eder.
Se: Defne gel beraber gidelim istanbula bak söz paşaya çok güzel bakar büyütürüz.
Defne dolan gözlerini akmaması için eliyle siler ve
D: Olmaz ben yavaş yavaş yerleşicem buraya
S: Defne ömer hâla görmedi çocuğunu
Defne hızla kalkar ve
D: Çocuğunu değil benim çocuğum o benim o kendi çocuğuna sahip bile çıkmadı ne görmesi hakkı bile yok lütfen sinan lütfen
Se: Defne tamam gel bi sen benle diyerek sinan kucağında çocukla kalır. Defne ile seda mutfağa gidince sinan bebekle konuşmaya başlar.
S: Sen ne güzel bi meleksin be barış bu annenle babanı napıcaz böyle seni yaktılar arada he amcası benim aklım durdu bana bi dikir ver be paşam Defnegilden;
Se: Defne yapma böyle oğlun babası mı büyüsün D: Büyüsün seda büyüsün bende annesiz babasız büyüdüm alışır elbet ben büyütürüm bakarım oğluma
Se: Bi kere oğlunu görsün bari ömer bak 1 haftadır aç susuz geziyor ortalıkta
D: Bu benim sorunum değil beni mahvetti hamile halimle neler yaşadım ben 4 aydır
Seda defneye sarılır ve ağlayarak
Se: Öyküyle ben seni çok özlüyoruz yalvarırım bizimle kalmazsan sana ayrı ev tutarız yeter ki gel
Defne duraksar ve ağlama sesi duyunca salona çıkar.
S: Ne oldu paşam ne oldu amcasının paşası oyy al bak anne geldi
Defne barışı kucağına alır ve sallar.
D: Annem niye ağladın sen ağlama kurban olurum sana
S: Defne hadi toparlan D: Nereye S: Gidiyoruz defne !! İtiraz yok seda sen defnenin valizlerini hazırla hadi defne sende çocuğunla ilgilen 1 saate kadar çıkarız bu arada öyküyle konuştum selamı var geleceğinden haberleri yok
Se: Sinan ömer nerde S: Gitti o Se: İstanbula mı döndü ? S: Defnenin durumunu öğrendi gitti işte
Defne umursamamaya çalışır yukarı çıkar bebeğin karnını doyurur ve üzerini değiştirerek hazırlanırlar.
D: Kader herşey için çok sağol çok teşekkür ederim der ve sarılır.
Kader: Güle güle gidin defne hanım barış çok şanslı sizin gibi iyi annesi olduğu için defne tebessüm eder ve evden ayrılarak havaalanına gelirler uçağa binerek defnenin istanbul serüveni yeniden başlar....
