Sevgili Jongin.
Ne erkek arkadaşımdın, ne sevgilim. Ne de başka bir şey. Bu yüzden dedim ki, mektuplar sevgili diye başlar. Yan yana isimlerimiz hiçbir resmi evrakta geçmese bile sen benim için bir çeşit sevgili gibiydin. Belki daha da ilerisi. Bu yüzden sevgili Jongin..
Ne hitapla yazacağımı düşünmek bile iki günümü almışken, sana yazacak yüreği nereden bulduğumu bilmiyorum. Ama artık bir şeyler yazmazsam bunların hepsinin beni bir gün boğacağını biliyorum. Belki asla göndermeyeceğim. Elimde bir adresin yok. Ya da bir posta kodun. Olsa bile gönderir miydim bilmiyorum. Senden kaçarken tekrar sana sığınmak aptallık olurdu.
Gerçi aptallık konusunda üstüme rakip tanımadığımı biliyorsun. Başıma gelen şeyleri düşününce bu konuda sen de benimle hemfikir olmalısın. Sevgili Jongin.
Bence bir kız olacak. Annelerin cinsiyeti hissettiğine dair bir efsane duymuştum. Ne zaman küçük ayakları ile karnımı tekmelese hep yaramaz bir kız hayal ediyorum. Pembe bebek kıyafetleri ile süslü vitrinden geçerken dahi içim kıpır kıpır oluyor. Bu yüzden kesin bir kızım olacak.
Kızımız olacak diyemiyorum. Daha bebekten bile haberin yok. Sana söylersem olacaklardan korkuyorum. Kızar mısın? Sevinir misin? Bana bunu ödetir misin?
Binbir çeşit duygu içinde hangisini senin yüzüne yakıştırıyorum bilmiyorum. Ama hangisi yüzünde olursa olsun güzelliğin hepsine uyum sağlayacaktır.
Bugün tam 7. aydayım. Senden kaçalı birkaç ay oldu, hamileliğimi öğreneli, yeni bir eve geçeli birkaç ay oldu. Bilmiyorsun tabi. Birkaç tane ev değiştirmek zorunda kaldım. İnsanlar kocaman karnımı görüp bana tuhaf tuhaf baktıkları için bir yerde uzun süre kalamıyorum. Bebek için işte burası senin yuvan, burada güvende olursun demek istediğim bir ortam yaratmak istemiştim. Bunun olmayacağını anlamam birkaç ayımı aldı.
Sana yazarken seninle konuşuyormuşum gibi hissediyorum. Bak Jongin bu gün böyle oldu, bak Jongin bu gün böyle yaptım. Bunları yazarken bana vereceğin tepkileri hayal ederek kendimi eğlendiriyorum.
Seni özlediğim gerçeği ile yüzleşemiyorum.
Bir şeyi seviyor olmamız demek, illa ona sahip olacağız anlamına gelmiyormuş. Seni sevmemin, benim için iyi bir anlama gelmediği gibi. Bu yüzden yüreğimde bir yerler cız etse dahi, deli gibi özlesem de böylesi daha olacaktır. Ormanda hayatta kalamayacağımı ikimiz de farkındayız.
Ya da sadece ben farkındayımdır. Katır gibi inadın sayesinde hiçbir şeyi kabul etmezsin sen.
Umarım iyisindir Jongin. Değilsen bile dilerdim ki bu mektup sana iyi gelsin, yaran varsa yaranı sarsın, açsan karnını doyursun. Kağıt üzerine yazılan kelimelerden çok fazla şey bekliyorum. Ama işte, kitap rafımın tozlu rafında çürüyecek ve asla okuyamayacağın bir mektuptan daha ilerisi olsun isterdim.
Bunları okurken kaşlarını sevimli bir şekilde çattığını, anlamsızca dudaklarını büktüğünü hayal ediyorum. Sadece hayali dahi yüreğimi hafifletiyor, dudaklarıma bir gülümsemenin yayılmasına sebep oluyor. Kocaman alfa kurt gözlerimin önünde olabilecek en sevimli hâliyle duruyor.
