Hazırlanıp okula gitmek için evden çıktım. Yan evden de aynı anda çıkan Eda'yı gördüm. Benim en iyi arkadaşımdı.
O da beni gördüğünde konuşarak okula doğru ilerledik.
En kısa zamanda ehliyet almayı planlıyordum.
Okula vardığımızda çantalarımızı sınıfa bıraktık. Daha sonra fazla vakit olduğundan bahçeye indik. Bizimkilerin yanına gittik.
Akın, Anıl, Ali ve Eflal vardı.
Fırsat bu fırsat diye düşündüm. Belki onlardan biriyse bir açık yakalayabilirdim.
Her zamanki neşeli halime bürünerek yanlarına gittiğimde beni ilk farkeden Ali oldu. Yüzünde her zamankinden farklı bir gülümseme oluştu beni görünce.
Ali: +
Aliye bir artı eklenmişti.
Yanlarına oturup gülümseyerek konuştum.
"Günaydın!"
"Günaydın."
Hepsi bir ağızdan cevap verdiğinde benim bakışlarım Ali'deydi. Farkettirmeden arada bakıyordum. Akın ve Anıl ile ilgili bir durum yoktu şuan. Onlar hâlâ aynıydı.
O kişiyi bulup kim olduğunu öğrenmek istiyordum.
Garip bir şekilde onu aramak hoşuma gidiyordu.
Ali'ye baktığım anlardan birinde Ali'de bakışlarını bana çevirdiğinde yakalandığımı farkedip gözlerimi kaçırdım.
Ali ayağa kalkıp herkesten izin isteyip ayaklandığında bir süre sonra gözden kayboldu.
Cebimde titreyen telefonumla bende izin isteyip ayağa kalktım ve biraz uzaklaştım.
Cebimden çıkarıp baktığımda ondan geldiğini gördüm.
Yüzüme bir gülümseme yerleşti. Çünkü daha bir gün olmasına rağmen iki kişi elenmişti.
Akın.
Anıl.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BAY VE BAYAN A (TEXTİNG)
Novela Juvenil05*********: Belki kilometrelerce, belki günlerce, belki imkansızlıklar kadar uzağımdayken, 05*********: Söyle bana, 05*********: Nasıl çaldın gönlümü?
